Poznań: XVI Festyn „Warkocz Magdaleny”

W Poznaniu odbył się XVI Festyn „Warkocz Magdaleny”, organizowany z okazji święta patronki fary – najbardziej znany letni festyn w archidiecezji poznańskiej.

W Poznaniu odbył się XVI Festyn „Warkocz Magdaleny”, organizowany z okazji święta patronki kościoła farnego, bazyliki mniejszej − św. Marii Magdaleny. To najbardziej znany letni festyn w archidiecezji poznańskiej. Honorowym patronatem objął go metropolita poznański abp Stanisław Gądecki.

XVI edycję festynu „Warkocz Magdaleny” rozpoczęła uroczysta Msza św. w bazylice farnej pod przewodnictwem poznańskiego biskupa pomocniczego Zdzisława Fortuniaka. Po niej festynowe atrakcje otworzyły prezentacje grup artystycznych ze Śremu. Podczas festynu zaprezentowały się również poznańskie cechy rzemieślnicze, m.in. fryzjerzy, rzeźnicy i piekarze. Skosztować więc można było wypiekanych specjalnie na tę okazję pszennych „warkoczy” oraz ciasteczek „Magdalenek”.

Ich nazwa, podobnie jak nazwa samego festynu, nawiązuje do biblijnej postaci św. Marii Magdaleny, w ikonografii przedstawianej zawsze z długimi włosami. Stąd też tradycyjnie jednym z konkursów były zmagania na najdłuższy warkocz rozgrywane przez panie w czterech kategoriach wiekowych. Spośród prawie stu uczestniczek, w wieku od 3 do ponad 80 lat, właścicielką najdłuższych włosów okazała się mieszkająca w Polsce Rosjanka Tatiana Osołodczenko, której warkocz mierzy 160 cm.

Chętni mogli także zwiedzić kościół farny z przewodnikiem z Koła Przewodników PTTK im. Marcelego Mottego w Poznaniu. Była to okazja do zajrzenia do wszystkich tajemniczych zakamarków, od podziemi po poddasze, w tym do wnętrza monumentalnych organów Friedricha Ladegasta z 1876 r.

Związany był z nimi także inny konkurs − na najdłuższe zadęcie w piszczałkę organową pozostałą po remoncie instrumentu w farze. Podziwiać można było również ekspozycje prezentujące skarby kolegiaty oraz pamiątki papieskie związane z Poznaniem, w tym ornat, w którym Karol Wojtyła sprawował Mszę św. w farze.

Pojezuicki kościół farny w Poznaniu został zbudowany w latach 1651-1705 przez wybitnych architektów, budowniczych i artystów tamtych czasów: Thomasa Poncino de Goricia z Lugano, Bartłomieja Wąsowskiego, Jana Catenazziego, Karola Dankwarta i Pompea Ferrariego. Świątynia powstała w stylu włoskiego baroku, na wzór rzymskich kościołów Il Gesù i Sant’Ignazio. Konsekrował ją bp Hieronim Wierzbowski 27 września 1705 r.

Fara Poznańska od wieków stanowiła centrum życia religijnego miasta. Dziś jest ona sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy, kościołem bractw i cechów rzemieślniczych oraz stałego dyżuru w konfesjonale. 28 czerwca 2010 r. została podniesiona przez Benedykta XVI do godności bazyliki mniejszej. W zeszłym roku w czerwcu minęła 75. rocznica ustanowienia tu przez prymasa Augusta Hlonda pierwszej w Poznaniu kaplicy Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu.

Obecnie w poznańskiej bazylice farnej we wszystkie czwartki lipca i sierpnia o godz. 20 odbywają się Staromiejskie Koncerty Organowe na zabytkowych organach Friedricha Ladegasta z 1876 r., natomiast od poniedziałku do soboty o godz. 12.15 – Koncerty Farne. Po nich, ok. godz. 12.45, istnieje również możliwość zwiedzenia z przewodnikiem barokowego kościoła.