Promocja książki o wybitnym literaturoznawcy, ks. prof. B. Miązku

Promocja książki Czesława Ryszki pt. „Dwa powołania księdza Bonifacego Miązka” o wybitnym duchownym, literaturoznawcy i poecie – absolwencie sandomierskiego seminarium duchownego odbyła się 5 listopada w Sandomierzu.

Podczas spotkania, które odbyło się w Wyższym Seminarium Duchownym autor Czesław Reszka podzielił się refleksjami dotyczącymi życia i twórczości bohatera swojej książki, który był zmuszony do opuszczenia Polski na skutek prześladowań komunistycznych. Zasłynął on jako profesor literatury na Uniwersytecie Wiedeńskim.

– Tytuł książki nawiązuje do jego spójnego związku twórczości literackiej z powołaniem kapłańskim, z duszpasterstwem. Ks. Miązek miał iskrę Bożą do kapłaństwa, poświęcając w pełni swoje życie sprawom duszpasterskim. Jego życie charakteryzowało się również iskrą Bożą do literatury, traktując poezję jako apostolstwo – mówił autor książki.

W promocji książki wzięli udział: bp Krzysztof Nitkiewicz, przyjaciele oraz przedstawiciele środowiska akademickiego, politycy, publicyści, siostry zakonne, kapłani i klerycy.

Bp Krzysztof Nitkiewicz nawiązując do dorobku naukowego i poetyckiego ks. prof. Miązka, podkreślił jego przywiązanie do Sandomierza, który przewija się przez liczne wiersze. Nazwał je lekarstwem na bezduszny pragmatyzm i pośpiech, które zdominowały współczesnego człowieka.
Swoimi wspomnieniami o ks. Bonifacym Miązku podzielili się m. in. ks. prał. Czesław Murawski, prof. Stanisław Adamczak, emerytowany rektor Politechniki Świętokrzyskiej, prof. Anna Wzorek z Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach i redaktor Krzysztof Burek.

Organizatorem spotkania były: Wyższe Seminarium Duchowne w Sandomierzu i Towarzystwo Naukowe Sandomierskie.

Ks. Bonifacy Miązek urodził się 27 marca 1935 roku w Kolonii Szczerbackiej. Po ukończeniu Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu, 14 czerwca 1959 roku przyjął święcenia kapłańskie. W 1965 roku zamieszkał w Wiedniu. Pracował naukowo w Instytucie Slawistyki Uniwersytetu Wiedeńskiego, ciesząc się bardzo dużym szacunkiem. W 2003 roku został profesorem.

Debiutował lirykami w 1964 roku na łamach „Więzi”. Regularnie publikował w „Tygodniku Powszechnym” i „Przewodniku Katolickim”. Poezja księdza Miązka była przetłumaczona na języki: niemiecki, czeski, słoweński, angielski. Najbardziej znane zbiory poetyckie to: Ziemia otwarta (Paryż, 1967); Wiersze (Londyn, 1984); Powrót do domu (Katowice, 1992); Sandomierskie wirydarze (Londyn, 2004); Szukam domu. Ich suche ein Zuhause (Wrocław, 2005).

Ks. prof. Bonifacy Miązek był także krytykiem literackim i eseistą cenionym w środowiskach intelektualnych Wiednia, Londynu, Paryża, Rzymu. Jego wypowiedzi krytyczno – literackie można znaleźć na łamach paryskiej „Kultury”, londyńskich „Wiadomości”, „Kontynentów” czy rzymskich „Przemian”. Zmarł 17 października 2018.