Prymas Polski do osób tworzących system ochrony w polskim Kościele: nasze działanie jest służbą nadziei

Podczas Mszy św. sprawowanej w Bazylice św. Anny na Górze Świętej Anny 15 maja, ostatniego dnia ogólnopolskiego spotkania osób tworzących system ochrony w Kościele katolickim w Polsce, abp Wojciech Polak, Prymas Polski i delegat KEP ds. Ochrony Dzieci i Młodzieży, przypomniał, że odpowiedzią na dramat wykorzystania małoletnich musi być „postawa miłości, zaangażowania i służby osobom skrzywdzonym”, a całe działanie Kościoła „jest służbą nadziei”.

„Jezus, wiedząc, że nadeszła godzina Jego, by przeszedł z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował” – mówił abp Polak, rozpoczynając homilię od przypomnienia sceny Ostatniej Wieczerzy jako „szczególnej lekcji miłości”. Kaznodzieja podkreślił, że Chrystus „umywając im nogi, pokazał im, do czego zdolna jest miłość”.

Odnosząc się bezpośrednio do tematu spotkania i zadań osób zaangażowanych w system ochrony, abp Polak zaznaczył, że „odpowiedzią Kościoła na dramat wykorzystania seksualnego osób małoletnich i bezbronnych przez niektórych duchownych musi być nasza postawa miłości, zaangażowania i służby osobom skrzywdzonym”. Podkreślił również, że wartość tej postawy ukaże się w momencie, gdy „temu nigdy nie zaprzeczymy naszym myśleniem i czynem”.

Przywołując słowa Ewangelii, Prymas Polski przypomniał, że Jezus „nie panuje, lecz służy, nie bierze, lecz daje” i podkreślił, iż ta postawa jest w Kościele szczególnie ważna. „To nie my jesteśmy panami i władcami czy zarządzającymi w tej trudnej sytuacji, w której dziś jako Kościół się znajdujemy, ale właśnie tymi pokornymi sługami” – mówił. Dodał, że zadaniem osób odpowiedzialnych za ochronę małoletnich i bezbronnych jest „okazywanie bliskości i zrozumienia dla bólu i cierpienia”, a także działanie „poprzez przejrzystość, kompetencję, odwagę i odpowiedzialność”.

Wskazując na zadanie wspólnoty Kościoła w obliczu kryzysu, abp Polak podkreślił, że „nie jesteśmy panami i władcami czy zarządzającymi w tej trudnej sytuacji, w której dziś jako Kościół się znajdujemy, ale właśnie tymi pokornymi sługami, którzy mają towarzyszyć swoim siostrom i braciom”. Troska ta – jak zaznaczył – musi wyrażać się w „przyjmowaniu ich i wspieraniu na drodze ujawniania prawdy, okazując bliskość i zrozumienie dla ich bólu i przeżywanego cierpienia”.

Nawiązując do wykładu bp. Luisa Manuela Alí Herrera, sekretarza Papieskiej Komisji ds. Ochrony Małoletnich, obecnego podczas szkolenia, wskazał, że to działanie wymaga „przejrzystości naszych działań, zdobytej wiedzy i kompetencji, odwagi, transparentności i odpowiedzialności”, a także „cierpliwości i otwartości w budowaniu także naszych wzajemnych relacji współpracy i współdziałania”.

Na zakończenie Prymas przypomniał, że każde konkretne działanie na rzecz osób skrzywdzonych może być znakiem nadziei. „Nasze działanie jest więc służbą nadziei. Bliskość i zrozumienie, a także konkretne działanie, może bowiem przywracać nadzieję” – wskazał.