Prymas Polski na KUL: co zrobić, aby nasze serca nie stały się obojętne i zlodowaciałe?

Podczas ostatniego dnia rekolekcji wielkopostnych głoszonych w kościele akademickim KUL prymas Polski Wojciech Polak mówił o tym, co zrobić, aby nasze serca nie stały się obojętne i zlodowaciałe. „Świadomość tego, co sprawia, że nasze serce staje się oziębłe i ulega pokusie obojętności jest wyzwaniem, by nasze serca nawracać ku Bogu” – mówił w homilii metropolita gnieźnieński.

Abp Polak przypomniał, że aby temu zapobiec, należy stanąć w prawdzie, która oznacza też wolność ludzkiego serca, sumienia i ducha oświeconego blaskiem Chrystusowej prawdy. Dzięki niej możemy poznać cel naszego życia.

Powtarzając za św. Janem Pawłem II abp Polak nauczał, że dopiero serce nawrócone ku Bogu jest źródłem prawdziwych osądów sumienia.

Aby ocalić je od zobojętnienia, potrzebujemy Bożego światła, by wyzwoliło nas z naszych pragnień i naszego subiektywizmu. Musimy pozwolić naszemu sercu odkryć też ukryte kłamstwa, którymi sami siebie zwodzimy. Wtedy odnajdziemy prawdziwą pociechę w Bogu – tłumaczył hierarcha.

„Wolność wymaga odpowiedzialności. Angażowania na rzecz dobra, do konkretnej służby, do autentycznego daru z siebie. W tym przecież odbija się nasze podobieństwo do Stwórcy” – zaznaczył prymas Polak.

Metropolita podkreślił, że wyzwalająca moc Bożej prawdy nie tylko nas wewnętrznie nawraca, ale przenika też nasze wybory. Bóg ma moc rozpraszać nasze ciemności. Jeśli wydaje się nam, że nasza miłość gaśnie, nie jest tak samo w sercu Boga. Bóg nigdy nie przestaje kochać.

Jezus chce, aby każdy z nas był wolny tak, jak On. Chce nas wyzwolić, a wolność powstaje w dialogu z Bogiem w naszych sumieniach. „Niech każdy popatrzy w swoje serce i powie „wyjdź poza swoje interesey, zaangażuj się” – nawoływał kaznodzieja.

Na zakończenie homilii przypomniał, że aby uratować nasze serca przed ostygnięciem należy ukształtować sumienie, co jest długotrwałym procesem. Trzeba dać sobie czas na dojrzewanie sądów sumienia, być cierpliwym także wobec siebie. Następnie wymagana jest spokojna refleksja nad stawianym problemem. Powinno się zapytać siebie o konsekwencje postępowania, które podpowiada nam sumienie. Trzeba zastanowić się nad innymi rozwiązaniami, nad tym, jak nasze postępowanie służy innym. Jeśli odkryje się, że służy jedynie nam, należy szukać innego rozwiązania. Powinniśmy też odwoływać się do Ewangelii i nauczania Kościoła. Bardzo ważnym elementem tego procesu jest też modlitwa o właściwy osąd i prawdę, ponieważ jest ona zawsze dziełem łaski.

Rekolekcje wielkopostne w kościele akademickim KUL, które głosi Prymas Wojciech Polak trwają w dniach 19-21 marca. Stanowią część obchodów setnej rocznicy powstania Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. Temat rekolekcji „Aby nie ostygły nam serca” jest nawiązaniem do Najświętszego Serca Pana Jezusa, które patronuje lubelskiej uczelni.