Prymas Polski o tym, co czyni nasze drogi prostymi

Opuszczenie dróg wygodnych, ale mylących, wyzbycie się w życiu pozoru i fałszu, porzucenie współczesnych bożków sukcesu za wszelką cenę, władzy kosztem najsłabszych, przyjemności za wszelką cenę – to prostowanie dróg, o którym słyszymy w drugą niedzielę Adwentu. – To nigdy nie może być zmiana na pokaz – podkreśla Prymas Polski.

Opuszczenie dróg wygodnych, ale mylących, wyzbycie się w życiu pozoru i fałszu, porzucenie współczesnych bożków sukcesu za wszelką cenę, władzy kosztem najsłabszych, przyjemności za wszelką cenę – to prostowanie dróg, o którym słyszymy w drugą niedzielę Adwentu. – To nigdy nie może być zmiana na pokaz – podkreśla Prymas Polski.

Metropolita gnieźnieński modlił się w drugą niedzielę Adwentu ze wspólnotą niewielkiej parafii w Rechcie, która tego dnia świętowała 50-lecie istnienia, odpust parafialny i wprowadzenie relikwii bł. Stefana Wyszyńskiego do kościoła parafialnego. Wspominając w homilii Prymasa Tysiąclecia abp Polak zaznaczył, że to właśnie on ustanowił parafię w Rechcie, dlatego – jak wyraził nadzieję – modlitwa przy jego relikwiach będzie „znakiem czci i wyznaniem naszej wiary w jego wstawiennictwo przed Bogiem”.

Nawiązując do słuchanego w drugą niedzielę Adwentu Janowego wezwania do nawrócenia podkreślił, że nigdy nie może być to przemiana powierzchowna i na pokaz, „po to, aby nas inni widzieli i chwalili”. – Prawdziwe nawrócenie i rzeczywista przemiana – mówił abp Polak – muszą zaowocować w życiu, po owocach bowiem poznamy, czy rzeczywiście coś się naprawdę zmieniło.

– Czyńcie wasze drogi prostymi. A zatem, zawróćmy z błędnej drogi, niejako wewnętrznie się od niej odwróćmy, spróbujmy przezwyciężyć to, co jest w naszym życiu wciąż jeszcze jakąś iluzją, pozorem, fałszem, brakiem prawdy. Papież Franciszek podpowiada nam, że trzeba opuścić drogi wygodne, ale mylące, trzeba porzucić bożków tego świata: sukcesu za wszelką cenę, władzy kosztem najsłabszych, pragnienia bogactwa, przyjemności za wszelką cenę. I trzeba również – jak wskazuje papież – otworzyć drogę dla Pana, który przychodzi. On przecież nie odbiera nam naszej wolności, ale daje nam prawdziwe szczęście – mówił abp Polak.

Prymas podkreślił również znaczenie każdego wierzącego w budowaniu wspólnoty Kościoła. – Każdy kamień, nawet ten najmniejszy, umieszczony przez Pana we właściwym miejscu, odgrywa ważną rolę dla stabilności całej konstrukcji – powtórzył za papieżem Leonem XIV sięgając do częstej metafory Kościoła jako budowli wzniesionej z żywych kamieni. Jej stabilność zależy więc od wszystkich i od każdego z osobna.

– Stąd troska o nasze własne nawrócenie, o naszą miłość do Boga i do bliźnich, o nasze autentyczne życie wiary. Bycie uczniem-misjonarzem – jak przypomniałem nam wszystkim w swoim liście pasterskim na początek tegorocznego Adwentu – nasze bycie razem we wspólnocie Kościoła, to bycie otwartym i słuchającym, to pozwolić, by przyjmowane przez nas treści przemieniały nasze wnętrze i kształtowały nasze życie – mówił Prymas.