Prymas Polski: rodzina jest wartością nadrzędną i niezastąpioną

„Nie można przecenić znacznie rodziny w rozwoju człowieka. Mimo wielu przemian, jakie dokonały się we współczesnym świecie, jest ona wciąż wartością ważną i niezastąpioną” – powiedział prymas Polski abp Józef Kowalczyk podczas „Święta Rodziny” zorganizowanego 24 maja w Mięcierzynie (archidiecezja gnieźnieńska).

Metropolita gnieźnieński przewodniczył Mszy św., w której uczestniczyli licznie uczniowie i nauczyciele miejscowej Katolickiej Szkoły Podstawowej im. św. Wojciecha oraz Katolickiego Gimnazjum im. bł. ks. Mariana Skrzypaczka. W homilii prymas pochwalił pomysł zorganizowania „Święta Rodziny”.

„Wiele różnych świąt znajdujemy w kalendarzu: jest Dzień Matki, Dzień Ojca, Dzień Dziecka, ale nie ma Dnia czy Święta Rodziny. Dlatego zorganizowanie przez Was takiego święta jest bardzo cenne, i to przynajmniej z kilku powodów. Wskazuje ono najpierw na to, że pomimo bardzo wielu przemian, jakie dokonały się we współczesnym świecie, rodzina jest ważna i niezastąpiona” – mówił abp Kowalczyk.

Stwierdził również, że nie można przecenić znaczenia rodziny w rozwoju człowieka. Oparta na małżeństwie, na związku mężczyzny i kobiety, jest podstawową komórką życia społecznego i „domowym Kościołem”, miejscem wychowania i kształtowania człowieka. „Rodzina Bogiem silna, jest mocą Narodu nauczał Sługa Boży kard. Stefan Wyszyński. I widzimy dobrze jak prorocze były to słowa” – dodał Prymas.

Abp Kowalczyk podkreślił również, że rodzina jest „miejscem zakorzenienia człowieka na tym świecie”.

„Wiemy, jak boleśnie odczuwa człowiek brak rodziny, rozpad rodziny, złe doświadczenia z życia rodzinnego, zwłaszcza z okresu dzieciństwa. Ale nawet pomimo tych trudnych doświadczeń, pomimo zauważanego kryzysu rodziny wciąż żywe jest, zwłaszcza w ludziach młodych, pragnienie domu, rodziny, dzieci i kochającego męża lub żony. To pragnienie, te tęsknoty są wpisane w życie człowieka i nie da się ich nigdy do końca zagłuszyć” – mówił metropolita gnieźnieński.

Przypomniał również za Janem Pawłem II o konieczności integracji w procesie wychowania rożnych wspólnot i instytucji, a zwłaszcza rodziny i szkoły.

„Niezależnie od tego, jaka jest struktura szkolnictwa, rodzice ponoszą największą odpowiedzialność za wychowanie własnych dzieci. Zadaniem wspólnot wychowujących jest pobudzanie tej współpracy, tak aby rodzice na nowo uświadomili sobie właściwą rolę wychowawczą i byli wspomagani w spełnianiu swego podstawowego zadania, ale także po to, aby program wychowawczy i duszpasterski szkoły katolickiej odpowiadał słusznym oczekiwaniom rodziny” – cytował Prymas.

Na koniec zachęcał do zjednoczenia wysiłków wychowawczych rodziny, szkoły i Kościoła, tak aby schodziły się one zawsze w sercu dziecka i młodego człowieka, wspierając go w jego pełnym rozwoju.