Przemyśl: abp Michalik spotkał się z Radą Duszpasterską i Radą Społeczną

Prawdziwe i fałszywe rozumienie miłości, wartość bycia dobrą matką i dobrym ojcem oraz koncepcja rozwoju w encyklice „Caritas in Veritate” – to główne tematy dzisiejszego spotkania archidiecezjalnej Rady Duszpasterskiej i Rady Społecznej w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu. W spotkaniu uczestniczył metropolita przemyski abp Józef Michalik.

Prawdziwa miłość do Boga nie może być odłączona od miłości do bliźniego. Są one bardzo ściśle ze sobą powiązane i jedna wynika z drugiej – uważa metropolita przemyski. Abp Józef Michalik zastanawiał się z członkami obydwu gremiów nad prawdziwym i fałszywym rozumieniem miłości.

Zdaniem abp. Michalika, dzisiaj w sposób szczególny zadaniem każdego człowieka jest odkłamanie pojęcia miłości, nadanie mu właściwego znaczenia: takiego, jakie miało od początku. W jego opinii, autentyczna miłość jest zawsze skierowana na dobro drugiej osoby. „W zsekularyzowanym świecie egoizm jest lansowany dość często. Miłość jest związana zawsze z komunią osób, wspólnotą, która jest otwarta na drugiego człowieka” – argumentował metropolita.

Następnie obydwie Rady przystąpiły do omawiania tematu pt. „Wartość bycia dobrą matką i dobrym ojcem”. Eksperci ds. rodziny zauważyli, że w wychowaniu dziecka występują ze strony rodziców postawy zarówno prawidłowe, jak i niewłaściwe. Do pierwszych zaliczono: postawę akceptacji dziecka, współdziałania z nim, dawanie dziecku rozumnej swobody oraz uznanie praw dziecka. Z kolei do postaw nieprawidłowych zaliczono m.in. postawę odtrącającą, unikającą i wymagająca oraz nadopiekuńczość wobec dziecka.

Członkowie obydwu Rad zauważyli, że prawdziwa miłość do dziecka przejawia się w odpowiedniej i dojrzałej postawie rodziców wobec niego.

Prowadzący spotkanie ks. dr prał. Waldemar Janiga, dyrektor Wydziału Duszpasterskiego kurii przemyskiej podkreślił, że „prawdziwa miłość rodziców do dziecka pomoże wszystkim w stworzeniu atmosfery rodzinnej przepojonej szacunkiem do Boga i ludzi”. Pozwoli też „wychować dzieci zdolne do kochania, do przyjmowania i dawania miłości, uczyni każdego godnym świadkiem miłości”.