Przesłanie Benedykta XVI do biskupów Kuby

Obchody 10. rocznicy podróży Jana Pawła II na Kubę są nie tylko wyrazem wdzięczności dla niego, ale wyrażają także żarliwe pragnienie ożywienia ewangelizacji – napisał Benedykt XVI w przesłaniu do kubańskich biskupów.

List ten przekazał im w Hawanie sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej kard. Tarcisio Bertone, który przybył na karaibską wyspę wieczorem 20 lutego. Wizytę upamiętniającą papieską rocznicę rozpoczął od spotkania z miejscowym episkopatem.

„Wspominanie po dziesięciu latach tamtych niezapomnianych dni dla Kościoła i narodu kubańskiego, przeżywanych na oczach przyglądającego się im z emocją całego świata, nakazuje niewątpliwie wyrazić wdzięczność memu czcigodnemu Poprzednikowi, jest także przejawem żarliwego zamiaru odnowy autentycznego bodźca ewangelizacyjnego, jaki odcisnął on głęboko w sercach wszystkich” – napisał papież w swym przesłaniu.

Przywołując „niezapomnianą wizytę Sługi Bożego Jana Pawła II na ziemi kubańskiej”, jego następca przypomniał, że przybył on tam, by „’ożywić waszą nadzieję i pobudzić waszą miłość’. Ojciec Święty zapewnił biskupów, że czuje się duchowo obecny wśród nich, „o czym świadczy obecność kardynała Tarcisio Bertone, mego sekretarza stanu”. Jednocześnie ponowił swe uznanie jako Następcy Piotra dla pasterskiego zaangażowania biskupów na wyspie i zapewnił ich o swej solidarności z dążeniami i niepokojami wszystkich Kubańczyków. „Proszę ustawicznie Pana, by dał wam siłę i wielkoduszność, pozwalającą z każdym dniem intensywniej przeżywać swą wiarę i pracować na rzecz świata oświeconego przez Ewangelię” – stwierdza list papieski.

„Głoszenie Ewangelii Chrystusa nadal znajduje na Kubie serca gotowe na jej przyjęcie, co pociąga za sobą stałą odpowiedzialność za pomaganie im we wzrastaniu w życiu duchowym, proponując im «wysoką miarę zwyczajnego życia chrześcijańskiego» (Novo millennio ineunte, n. 31), właściwą dla powołania każdego ochrzczonego do świętości. Głoszenie prawej nauki, nakłanianie do słuchania i pogłębiania Słowa Bożego, wspieranie przystępowania do sakramentów i życia modlitwą, to pierwszorzędne cele działalności pasterskiej, gdyż niesienie wszystkim Chrystusowego zbawienia jest samym rdzeniem misji Kościoła” – napisał dalej papież.

Nawiązując do faktu, że „czasem niektóre wspólnoty chrześcijańskie czują się przytłoczone trudnościami, niedoborem środków, obojętnością a nawet nieufnością, które mogą prowadzić do zniechęcenia”, Ojciec Święty podkreślił, że w takich przypadkach „dobry uczeń poczuje się pokrzepiony słowami Nauczyciela: «Nie bój się, mała trzódko, gdyż spodobało się Ojcu waszemu dać wam królestwo» (Łk 12, 32)”. Wierzący wie, że zawsze może pokładać nadzieję w Chrystusie, który nie zawodzi i napełnia radością jego serce człowieka, nadając sens i płodność jego życiu wiary – przypomniał papież.

W istocie niewielkie światło oświecić może cały dom, a zaczyn, który znaczy niewiele, sprawia, że ciasto się zakwasi. Ileż razy drobne gesty przyjaźni i dobrej woli, proste codzienne objawy szacunku, troski o cierpiącego bądź bezinteresownego oddania dobru innym pozwalają dojrzeć nieograniczoną miłość Boga do wszystkich i do każdego.

Dlatego wielkiego znaczenia nabiera także misja, jaką Kościół na Kubie pełni na rzecz najbardziej potrzebujących, przez konkretne dzieła służby i troski o mężczyzn i kobiety różnych stanów, którzy zasługują nie tylko na wsparcie swych potrzeb materialnych, ale też na to, aby przyjmowano ich z miłością i zrozumieniem. Papież dziękuje głęboko za wysiłek i ofiarność osób i wspólnot, które poświęcają się tym zadaniom, idąc za przykładem Chrystusa, który «nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu» (Mk 10, 45)” – stwierdza przesłanie papieskie.

Benedykt XVI przypomniał biskupom kubańskim, że Ewangelia dotarła „do winnicy Pańskiej, która jest na Kubie” pięć wieków temu, „a jej wartości miały ogromny wpływ na narodziny narodu”, do czego przyczynili się Sługa Boży ks. Félix Varela oraz „propagator miłości między Kubańczykami a wszystkimi ludźmi, jakim był José Martí”. „W wartościach tych widzieli oni także życiowy element dla zgody i szczęśliwej przyszłości Ojczyzny”, dodał papież.

„Dziedzictwo to zakorzeniło się w duszy kubańskiej, która potrzebuje dziś waszej szczodrej troski pasterskiej, by coraz bardziej ożywiać ją, ukazując, że Kościół, koncentrując swe spojrzenie na Jezusie Chrystusie, stara się czynić dobro, krzewić godność osoby, a zasiewając uczucia wyrozumiałości, miłosierdzia i pojednania, przyczynia się do poprawy człowieka i społeczeństwa” – napisał Benedykt XVI. Zapewnił biskupów, że mogą liczyć na jego bliskość oraz „braterską modlitwę i współpracę ze strony innych Kościołów partykularnych, rozsianych na całym świecie”.

Na zakończenie swego listu papież poprosił hierarchów o przekazanie jego pozdrowienia „kapłanom, wspólnotom zakonnym i wiernym świeckim, jak również wszystkim Kubańczykom”. Przytoczył słowa modlitwy, jaką Jan Paweł II skierował 24 stycznia 1998 w Santiago de Cuba do Matki Bożej Miłosierdzia del Cobre: „Uczyń z narodu kubańskiego wspólnotę braci i sióstr, aby wszyscy jego członkowie otworzyli szeroko swoje umysły, serca i życie na Chrystusa, jedynego Zbawiciela i Odkupiciela, który żyje i króluje z Ojcem i Duchem Świętym na wieki wieków”.