Przy sanktuarium w Babimoście powstał Dom Pielgrzyma „Przystań Gospodyni”

Niegdyś mieszkali tu wikarzy, potem organiści, a jeszcze później siostry zakonne. Teraz zabytkowy budynek z XVIII wieku przy sanktuarium Matki Bożej Gospodyni Babimojskiej będzie służył parafianom oraz wszystkim gościom jako Dom Pielgrzyma pod nazwą „Przystań Gospodyni”.

Nazwa to oczywiście nawiązanie do maryjnego obrazu słynącego łaskami, który przedstawią Maryję z Dzieciątkiem nazywaną tu Gospodynią Babimojską. Dom wymagał kapitalnego remontu. Udało się na ten cel pozyskać środki w kwocie 1 miliona złotych z programu Polski Ład.

Dom udało się wyposażyć i zagospodarować teren wokół budynku, dzięki tutejszym księżom i wiernym. – Nie byłoby to możliwe, gdyby nie zaangażowanie i serce naszych parafian – wyjaśnia  – wyjaśnia ks. Andrzej Piela, proboszcz parafii i kustosz sanktuarium. – Coraz więcej grup i osób indywidualnych odwiedza to miejsce i nazwaliśmy ten dom pielgrzyma „Przystań Gospodyni”, dlatego, że patronuje nam Gospodyni Babimojska – dodaje.

W dzieło zaangażowało się sporo parafian. – To miejsce będzie służyło naszym parafianom i pielgrzymom – podkreśla Marta Buda z Rady Parafialnej. – Chcemy, żeby to tętniło życiem i działy się tu różnego rodzaju aktywności – dodaje.

Budynek powstał w drugiej połowie XVIII wieku po północnej stronie kościoła św. Wawrzyńca. Pierwotnie pełnił funkcję plebanii, a po zbudowaniu na początku XX wieku nowej pod stronie południowej kościoła, stał się mieszkaniem organisty. W latach 1974-2006 mieszkały tu siostry felicjanki.

W babimojskim kościele czczony jest cudowny obraz Matki Bożej nazywanej Gospodynią Babimojską. Na obrazie widać Madonnę z Dzieciątkiem Jezus na ręce, a na dole napis po łacinie: „Witaj Królowo, Matko Miłosierdzia, Miłosierne oczy Twoje na nas zwróć i błogosławiony owoc żywota Twojego po tym wygnaniu nam okaż!”.

Spośród wielu cudów uczynionych za przyczyną Gospodyni Babimojskiej na uwagę zasługuje zdarzenie z 1710 r., kiedy to w pobliskich Chobienicach wybuchła epidemia cholery. Mieszkańcy Babimostu prosili wówczas Matkę Bożą o ocalenie. Choroba nie rozprzestrzeniła się, a miejscowa ludność uznała to za cud Pani Babimojskiej.

O tym wszystkim świadczy wpis ówczesnego proboszcza ks. Ludwika Antoniego Kwiatkowskiego, a to jego fragment: „Na wieczną rzeczy pamiątkę. Roku 1710, dnia 26 czerwca. Błagając Boga Najwyższego, aby i na nas nie przyszedł podobny gniew Jego, jaki wtedy srożył się już ogromnie w postaci zarazy we wsi Chobienice, uczyniliśmy w całej parafii babimojskiej ślub, że dla uczczenia Najświętszej Maryi Panny, w tutejszym obrazie szczególnie bardzo łaskawiej, będziemy po wieczne czasy uroczyście obchodzić święto Jej ofiarowania i każdego roku w tym dniu będziemy powstrzymywać się od wszelkich prac”.

21 listopada 2020 dekretem biskupa Tadeusza Lityńskiego kościół św. Wawrzyńca został ustanowiony sanktuarium Matki Bożej Gospodyni Babimojskiej.

Wicekustoszem sanktuarium jest ks. Paweł Opłatkowski, który był pomysłodawcą Maryjnych ogrodów przy sanktuarium, które z kolei powstały w ubiegłym roku. Znajduje się w nim m.in. osiem stacji nawiązujących do największych świąt Maryjnych, a przy tym mających też swoje ludowe nazwy i tradycje: Matki Bożej Siewnej (8 września), Matki Bożej Gromnicznej (2 lutego), Matki Bożej Zielnej (15 sierpnia), czy Matki Bożej Jagodnej (2 lipca). Przy każdej znalazła się ikona Matki Bożej, przedstawiająca dane święto kościelne.

Co roku w listopadzie odbywa się Pielgrzymka Kobiet diecezji zielonogórsko-gorzowskiej.

Świątynia to jeden z kościołów stacyjnych diecezji zielonogórsko-gorzowskiej w trwającym Roku Jubileuszowym.