Relikwie św. Ojca Pio z Pietrelciny odwiedzą Polskę

W piątek, 10 czerwca z Pietrelciny – miejsca urodzin św. Ojca Pio, przybędą do Polski szczególne relikwie włoskiego stygmatyka: jego habit i rękawiczka, którą zakrywał ranę na dłoni.

Przez dziesięć dni relikwie nawiedzą dwanaście parafii i klasztorów w całej Polsce. Ojciec Pio przybędzie do miejsc, w których od wielu lat jest żywo obecny jako orędownik u Boga i przewodnik na duchowych drogach i gdzie działają jego grupy.

Kulminacyjnym momentem peregrynacji będzie obecność relikwii w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach, podczas dorocznego Czuwania z Ojcem Pio, które od 14 lat organizują krakowscy kapucyni jako polskie dziękczynienie za kanonizację Świętego z Pietrelciny. Łagiewnickie czuwanie, które w tym roku odbywa się w nocy z 11 na 12 czerwca, jest też jednym z głównych ogólnopolskich spotkań Grup Modlitwy Ojca Pio, które działają w ponad 300 parafiach i kościołach w naszej Ojczyźnie.

„Peregrynacja ta ma nam przybliżyć wielkość Bożego Miłosierdzia, którą Ojciec Pio ukazywał swoim duchowym dzieciom, abyśmy doświadczyli, jak bardzo Bóg troszczy się o nas, jak bardzo jesteśmy kochani przez Serce Jezusa, które jest otwarte dla wszystkich, szczególnie dla ludzi zagubionych i dla grzeszników” – podkreśla o. Roman Rusek OFMCap, krajowy asystent Grup Modlitwy Ojca Pio, który osobiście odebrał relikwie z rąk o. Marciano Guarino OFMCap, przełożonego klasztoru kapucynów w Pietrelcinie i będzie ich kustoszem w czasie podróży po Polsce.

Relikwie św. Ojca Pio nawiedzą m.in. klasztor Mniszek Klarysek Kapucynek w Krakowie, sanktuarium Polskich Braci Męczenników w Bydgoszczy, parafię Niepokalanego Serca Maryi i św. Franciszka na lubelskiej Poczekajce, bazylikę św. Małgorzaty w Nowym Sączu i sanktuarium św. Ojca Pio w Terliczce.

Ojciec Pio urodził się 25 maja 1887 r. jako Francesco Forgione w Pietrelcina. W wieku 16 lat wstąpił do zakonu kapucynów otrzymując imię Pio. Mimo słabego zdrowia i ascetycznego trybu życia skończył studia teologiczne i w 1910 r. w katedrze w Benewencie otrzymał święcenia kapłańskie. W 1918 r. na dłoniach, nogach i piersi młodego kapucyna pojawiały się otwarte rany – stygmaty, które pozostały na jego ciele do końca życia.