Rocznica uwolnienia trzystu żołnierzy AK z więzienia UB

Radomianie upamiętnili 77. rocznicę uwolnienia prawie trzystu żołnierzy AK z okręgu radomsko-kieleckiego z więzienia UB. Akcja była jedną z najpiękniejszych kart działalności podziemia niepodległościowego w Polsce. Mszę świętą odprawił bp Marek Solarczyk. Liturgia była celebrowana w kościele garnizonowym w Radomiu. Obchody rozpoczęto od złożenia kwiatów przy tablicy pamiątkowej wmurowanej w ścianie budynku dawnego więzienia, przy ul. Malczewskiego.

Uczestników obchodów powitał ks. mjr Łukasz Józef Hubacz, proboszcz parafii garnizonowej, który powiedział, że „nikt nie rodzi się ani bohaterem, ani świętym”. Mówił, że „bohaterstwo i świętość jest nam zadane”.

– Modlimy się za uczestników tamtych wydarzeń, tych zaangażowanych w walkę z bronią w ręku, ale pamiętamy również o tych, którzy zostali uwolnieni. Dziękujemy Panu Bogu za ten potrzebny nam wzorzec – powiedział ks. mjr Hubacz.

Homilię wygłosił bp Marek Solarczyk. – To, co jest darem dla ojczyzny, to, co jest umiłowaniem ojczyzny, kiedy wypełnia człowieka, jest tą siłą, która go prowadzi zawsze i wszędzie oraz potrafi go poprowadzić w każdych okolicznościach. I dzisiaj za to dziękujemy. Dzisiaj ich przywołujemy. Dzisiaj na różny sposób chcemy i potrafimy wspomnieć ich bohaterstwo. Ale w tym wszystkim również chcemy przyjąć tę rocznicę i to Pawłowe zaproszenie do tego, abyśmy odpowiedzieli na pytanie: jak my mamy dzisiaj to uczynić, aby być świadkami tej miłości, tej troski, tego oddania i tego poświęcenia – powiedział bp Solarczyk.

Po liturgii wierni przeszli na ulicę Niedziałkowskiego, gdzie znajduje się pomnik Żołnierzy Armii Krajowej Okręgu Radomsko-Kieleckiego zgrupowania „Jodła”. Wręczone zostały odznaczenia za rozpowszechnianie wiedzy o Polskim Państwie Podziemnym i Armii Krajowej. Stowarzyszenie „Związek Piłsudczyków Radom” przekazał obraz Matki Bożej Armii Krajowej.

W opinii wielu historyków akcja w radomskim więzieniu była jedną z najpiękniejszych kart działalności podziemia niepodległościowego w Polsce. Zginęło wówczas siedem osób: dwaj milicjanci i dwaj żołnierze Armii Sowieckiej, funkcjonariusz Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego i dwaj cywile. 9 września 1945 r. oddziały pod dowództwem Stefana Bembińskiego „Harnasia” na pół godziny opanowały miasto, zdobyły więzienie i uwolniły aresztowanych, w większości swoich organizacyjnych kolegów.