Rozpoczęła się peregrynacja relikwii św. brata Alberta po gliwickich schroniskach

Relikwie św. brata Alberta oraz bł s. Bernardyny, którzy swoje życie poświęcili ubogim, peregrynują od lutego po kraju. Dziś rozpoczęła się ich wędrówka po gliwickich schroniskach. Razem z relikwiami peregrynuje kopia obrazu Adama Chmielowskiego pt. "Ecce Homo".

Relikwie oraz obraz odwiedzą wszystkie ośrodki Towarzystwa pomocy im. św. Brata Alberta w Polsce z okazji 30. rocznicy powstania Towarzystwa. Peregrynacja rozpoczęła się w lutym we Wrocławiu, a zakończy w czerwcu 2012 r w Krakowie. Relikwie pozostaną w Gliwicach do 27 sierpnia.

Wizytę rozpoczęła koronka w schronisku dla bezdomnych w Gliwicach-Bojkowie, w którym na co dzień mieszka ponad 80 bezdomnych. Brat Jerzy Marszałkowicz, którzy przywiózł relikwie, powiedział, że św. brat Albert i bł. s. Bernardyna to postaci utożsamiające ideę pomocy osobom ubogim i bezdomnym.

Jan Sznajder, prezes koła gliwickiego Towarzystwa Pomocy im. św. Brata Alberta podkreślił, że jest to bardzo ważne wydarzenie dla wspólnoty. „Liczymy, że obecność relikwii naszego patrona oraz obrazu, który namalował, wpłynie na nas wszystkich, skłoni do refleksji i dobrych decyzji życiowych” – powiedział.

Obraz oraz relikwie nawiedzą kościół w Bojkowie, noclegownię, schronisko dla bezdomnych oraz Klub Integracji Społecznej.

Gliwickie koło Towarzystwa Pomocy im. św. Brata Alberta rocznie udziela pomocy ok. 500 bezdomnym, prowadząc m.in. noclegownię, schronisko, punkt wydawania posiłków oraz Klub Integracji Społecznej.

Brat Albert (Adam) Chmielowski urodził się w 1845 r. w Igołomi k. Krakowa. Brał udział w powstaniu styczniowym, po którym dostał się do niewoli. Studiował malarstwo, ale porzucił karierę artystyczną. W 1888 r., już jako franciszkanin, założył Zgromadzenie Braci Albertynów, a trzy lata później Sióstr Albertynek, opierając je na regule św. Franciszka z Asyżu.

Zgromadzenia albertyńskie zajmowały się opieką nad bezdomnymi i ubogimi. Brat Albert zakładał tzw. ogrzewalnie i przytuliska miejskie. Organizował również pomoc dla sierot, nieuleczalnie chorych i niepełnosprawnych. Zmarł w 1916 r. w Krakowie. Jan Paweł II beatyfikował go w 1983 r., a następnie uznał świętym w 1989 r.