„Ruiny i odbudowa Starego Miasta w litografiach” – wystawa w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej

Wystawę pt. „Ruiny i odbudowa Starego Miasta w litografiach”, prezentującą prace dwóch wybitnych artystów – Antoniego Suchanka i Jana Kucharskiego można oglądać od dziś (18 lipca) w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej. Wystawa wpisuje się w obchody 80. rocznicy rozpoczęcia odbudowy Starego Miasta oraz 72. Urodzin Starówki.

Prezentowane na wystawie litografie ukazują dramatyczne obrazy zniszczonego podczas II wojny światowej Starego Miasta, a także dokumentują proces jego odbudowy. Prace pochodzą ze zbiorów kuratora Tomasza Leca i stanowią niezwykłe świadectwo historii oraz artystycznej wrażliwości twórców, którzy w swoich dziełach uchwycili zarówno tragedię zniszczenia, jak i nadzieję odrodzenia.

Wystawa stanowi wyjątkową okazję do zobaczenia rzadkich litografii dokumentujących jeden z najważniejszych okresów w historii Warszawy – czas, gdy ze zniszczonego podczas II wojny światowej Starego Miasta powstawała odbudowana Starówka, która dziś jest wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Antoni Suchanek (1901-1982), urodzony w Rzeszowie, był jednym z najważniejszych dokumentalistów powojennej Warszawy. Ten absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, uczeń Józefa Mehoffera i Leona Wyczółkowskiego, sam doświadczył tragedii wojny – podczas ślubu swojej siostry w 1943 roku został aresztowany przez Gestapo i przeszedł przez więzienie na Pawiaku oraz obóz koncentracyjny w Auschwitz.

Po zakończeniu wojny Suchanek stał się jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci w zniszczonej Warszawie. Można było go spotkać z pędzlem, paletą i sztalugami na gruzach kościołów i zasypanych gruzami zaułkach Starego Miasta. Jego talent i pasja twórcza zostały poświęcone dokumentowaniu obrazów odbudowującej się stolicy.

Jan JAKU Kucharski (1918-1983), wcześnie osierocony, wychowywał się i kończył szkołę podstawową w Lutomiersku koło Łodzi u oo. salezjanów. W latach 1936-39 uczył się w Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa w Warszawie, gdzie już w 1939 roku otrzymał II nagrodę oraz nagrodę prezydenta miasta w konkursie malarskim „Warszawa”. W tym samym roku wstąpił jako ochotnik do Obrony Narodowej. Okupację spędził w obozach i więzieniach niemieckich.

Po wojnie, w latach 1946-52, studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie w 1952 roku otrzymał dyplom u prof. Tadeusza Kulisiewicza. Był członkiem ZPAP oraz międzynarodowego związku JAG. Uprawiał malarstwo sztalugowe, ścienne i grafikę. Miał ponad 60 wystaw w kraju i za granicą, wyróżniony kilkunastoma nagrodami, m.in. I premio V Mostra Int. D’Arte w San Remo w 1970 roku czy złotym medalem Accademie Int. Tommaso Campanella w Rzymie w 1974 roku. Prace JAKU to głównie abstrakcje lub półabstrakcje inspirowane naturą, malarstwem jaskiniowym i sztuką starożytnego Egiptu.

Oprowadzanie kuratorskie po wystawie odbędzie się w sobotę 19 lipca o godz. 13:00. Wstęp wolny.