Są przy skazanych na niebyt

Ponad 750 tys. sióstr zakonnych na całym świece pełni posługę wśród najuboższych i najbardziej doświadczanych przez życie.

Są to najczęściej sieroty, chorzy, umierający, zwłaszcza dzieci i kobiety. Dane te, przedstawione przez fundację Pomoc Kościołowi w Potrzebie, dotyczą blisko 2 tys. zgromadzeń żeńskich zrzeszonych w Międzynarodowej Unii Przełożonych Generalnych (UISG).

Zakonnice podejmują także konkretną refleksję nad ważnymi problemami dzisiejszego świata, angażując się w pracę duszpasterską i społeczną. Dotyczy to m.in. tych obszarów, gdzie występują największe niesprawiedliwości i dysproporcje społeczne, głód, wojny, skutki rozprzestrzeniania się AIDS, handel ludźmi i wiele innych. Ich posługa dla wielu osób jest konkretnym świadectwem wiary, a także jednym z najwymowniejszych znaków obecności Kościoła w świecie.

Przykłady sióstr niezwykle oddanych i poświęcających swoje życie posłudze potrzebującym można mnożyć. Jedną z najbardziej znanych jest bł. Matka Teresa z Kalkuty, laureatka Pokojowej Nagrody Nobla w 1979 r.

Część sióstr prowadzi życie klauzurowe, oparte na codziennej modlitwie w klasztornych murach. To dodaje siły duchowej tym, które pracują często w skrajnie trudnych warunkach, np. w obozach dla uchodźców w Libanie czy wśród skazanych na niebyt mieszkańców brazylijskich faveli.