Sandomierz: pogrzeb ks. inf. Ignacego Ziembickiego

Podczas pogrzebu ks. inf. Ignacego Ziembickiego pożegnało ponad 200 kapłanów z diecezji radomskiej, kieleckiej, lubelskiej, zamojsko-lubaczowskiej i sandomierskiej. We wspólnej modlitwie 17 maja w sandomierskiej katedrze uczestniczyli seminarzyści, siostry zakonne, rodzina i bliscy zmarłego kapłana.

Mszy św. pogrzebowej przewodniczył ordynariusz sandomierski bp Krzysztof Nitkiewicz z ordynariuszem zamojsko-lubaczowskim bp. Wacławem Depo, biskupem pomocniczym diecezji radomskiej Stefanem Siczkiem i biskupem pomocniczym Edwardem Frankowskim z Sandomierza.

"Powierzamy Bogu duszę śp. infułata Ignacego, który dożył sędziwego wieku, jako wierny sługa Chrystusa dobrego Pasterza. Uzewnętrzniała to jego postawa i publikacje, jakie po sobie pozostawił. Niech pamięć o nim, pomaga nam w wypełnieniu naszego powołania zgodnie z Wolą Bożą" – mówił na początku Mszy św. bp Nitkiewicz.

Podczas homilii biskup pomocniczy diecezji radomskiej Stefan Siczek wspominając kapłańską posługę śp. ks. Ziembickiego wskazał na kierownictwo duchowe i posługę konfesjonału, jako na dwa dominujące elementy jego pracy kapłańskiej.

– Posługę śp. ks. inf. Ignacego Ziembickiego postrzegam głównie w dwu punktach. Przez 17 lat, jako ojciec duchowny wychowywał przyszłych kapłanów, poświęcając im czas i serce. Nie szczędził nigdy sił mimo słabego zdrowia. Posługa w konfesjonale to było drugie powołanie ks. Ignacego Ziembickiego. Był kierownikiem duchownym w wielu domach zakonnych, kleryków, jak również wobec wielu osób świeckich – mówił bp Siczek.

– Żegnając cię ojcze na ziemi mamy nadzieję na przejście z życia do życia. Bądź dla nas dalej mistrzem duchowym, ojcem oraz wzorem w posługiwaniu innym, bo jak mówi św. Franciszek Salezy: „życie na ziemi to czas, w którym szukamy Boga, śmierć to czas, w którym go znajdujemy a wieczność to czas, w którym go poosiadamy” – dodał biskup radomski.

Po Mszy św. obrzędy pogrzebowe poprowadził bp Wacław Depo. Ks. inf. Ziembicki został pochowany w grobowcu kapitulnym na cmentarzu katedralnym.

Ks. Ignacy Marian Ziembicki, urodził się 1 lutego 1920 r. w Radomiu. Po odbyciu studiów seminaryjnych w sandomierskim seminarium przyjął święcenia kapłańskie dnia 6 maja 1945 r. Jako wikariusz pracował w parafii pw. św. Marcina w Opatowie (1945-1946), św. Teresy w Radomiu (1946-1948). Następnie przez dwa lata posługiwał, jako kapelan sióstr felicjanek w Otwocku k. Warszawy, po czym został mianowany ma stanowisko wikariusza do katedry w Radomiu, skąd powołano go w 1955 r. na funkcję ojca duchownego do WSD w Sandomierzu, którą pełnił do 1972 roku.

Od 1978 r. był rektorem bazyliki katedralnej w Sandomierzu, a następnie w latach 1982–1991 pełnił funkcję jej proboszcza. Po osiągnięciu wieku kanonicznego pozostał, jako emeryt w Domu Kapitulnym „Wikariat” w Sandomierzu. Za zasługi i pracę kapłańską został podniesiony do godności kanonika gremialnego Sandomierskiej Kapituły Katedralnej w 1970 r., następnie mianowany jej prałatem w 1986 r. Godność infułata, Pronotariusza Apostolskiego otrzymał w 1994 r. Zmarł 14 maja br. w sandomierskim Domu Kapitulnym „Wikariat”.