Sędziszów: rozpoczęły się przesłuchania świadków w projektowanym procesie beatyfikacyjnym

Ustne i pisemne relacje składali dzisiaj mieszkańcy Sędziszowa i okolic podczas roboczego przesłuchania w sprawie postulowanego procesu beatyfikacyjnego dawnego dziekana i proboszcza Sędziszowa z lat. 50. XX wieku – śp. ks. Mariana Łuczyka.

Po spotkaniu w kościele św. Brata Alberta w Sędziszowie i modlitwie za spokój duszy byłego proboszcza w latach 1952-1955, mieszkańcy składali swoje świadectwa i przedstawiali opinie przed ks. dr. Andrzejem Kwaśniewskim, skierowanym do prowadzenia sprawy przez biskupa kieleckiego.

Ks. Kwaśniewski przyjechał do Sędziszowa z kilkunastoma klerykami z Koła Historycznego WSD, którzy spisywali zeznania świadków w obecności aktualnego proboszcza parafii – ks. Kazimierza Wierkowicza.
W relacji m.in. Janiny Kisiel, Ireny Pośpiech, Daniela Jawora, Małgorzaty Kalicińkiej, powtarzały się zeznania o „miłosiernej trosce o każdego z parafian z osobna”, o modlitwie ks. Łuczyka skutkującej wyzdrowieniem niektórych parafian, zakładaniu na niespotykaną skalę kół różańcowych i wprowadzaniu dynamicznego duszpasterstwa wobec dzieci czy ministrantów, organizacji akcji charytatywnych.

Wyniesienie na ołtarze dawnego proboszcza Sędziszowa było od lat marzeniem parafian. Z ich inicjatywy, a głównie nauczycielek z Zespołu Szkół w Boleścicach, zostało spisanych kilkadziesiąt świadectw, które obecnie są weryfikowane. W parafii były także organizowane konkursy wiedzy i poezji o dawnym proboszczu, powstała tematyczna strona internetowa, w kościele – z inicjatywy mieszkańców – została wmurowana tablica pamiątkowa, a Dom Pomocy Caritas przyjął imię ks. Mariana Haczyka. Działa także koło charytatywne gimnazjalistów, któremu patronuje ks. Łuczyk.

Parafianie z Sędziszowa w listopadzie 2011 r. zwrócili się do bp. Kazimierza Ryczana z prośbą o nadanie formalnego toku sprawie celem uruchomienia procesu beatyfikacyjnego. Bp Ryczan konsultował temat w środowisku kapłańskim i przychylił się do prośby sędziszowian, wyznaczając ks. dr. Andrzeja Kwaśniewskiego do kierowania tą inicjatywą.
W opinii ks. Kwaśniewskiego – powołanie stosownego trybunału jest zasadne, ale „trzeba wykazać się pracą w gromadzeniu materiałów i modlitwą w tej intencji”. Spotkanie w Sędziszowie zakończyła wspólna modlitwa księży, kleryków i przedstawicieli parafian przy grobie proboszczów sędziszowskich.

Ks. kan. Marian Łuczyk żył w latach 1912–1955. Po ukończeniu gimnazjum w Miechowie, wstąpił w 1931 r. do kieleckiego Seminarium. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk bp. Augustyna Łosińskiego w 1936 r. W 1951 r. uzyskał magisterium z teologii na UJ. W latach 1936–43 pracował jako wikariusz kolejno w: Książu Małym, Olkuszu, Olesznie, Imielnie.
Od 1945 do 1950 był pierwszym dyrektorem powojennych struktur Caritas w Kielcach, odbudowującym jej komórki w diecezji (m.in. realizującym programy stypendialne, pomocowe, akcje kolonijne, dożywiania na szeroką skalę i in.

Po rozwiązaniu Caritas przez władze państwowe, zastępował proboszcza w Szczekocinach. Jako kapłan pełnił także inne funkcje: kierownika diecezjalnego referatu trzeźwości (od 1947), ojca duchowego alumnów w Kielcach (od 1951) i spowiednika alumnów, był także referentem działu duszpasterskiego kieleckiej kurii. W latach 1952–55 pracował w Sędziszowie jako dziekan i proboszcz w parafii.
Zmarł 15 grudnia 1955r. na plebanii w Sędziszowie na rozległy zawał serca.