Skopanie: obchody 30–lecia parafii pw. Bożego Miłosierdzia

Parafia pw. Bożego Miłosierdzia w Skopaniu (kościół na czas Roku Miłosierdzia ustanowiony został stacyjnym i wierni po spełnieniu zwykłych warunków mogą uzyskać odpust zupełny) obchodziła 26 lipca br. 30 – lecie swojego istnienia. Mszy św. dziękczynnej za powstanie parafii i budowę kościoła przewodniczył bp Krzysztof Nitkiewicz.

We wspólnej modlitwie uczestniczyli przedstawiciele lokalnych władz, grup i stowarzyszeń społecznych i duszpasterskich, kapłani wywodzący się z parafii Skopanie oraz ci, którzy w niej pracowali. Podczas procesji rozpoczynającej liturgię do świątyni zostały wniesione relikwie bł. Michała Sopoćki.

Podczas homilii bp Krzysztof Nitkiewicz powiedział, że przez posłuszeństwo Chrystusowi, człowiek może cieszyć się pełnią godności przynależnej osobie ludzkiej, a jednocześnie uświadamia sobie przeznaczenie do życia wiecznego i je realizuje.

Nawiązując do Ewangelii, ordynariusz zaznaczył, że wymaga to zaparcia się samego siebie i odrzucenia stereotypów obowiązujących w świecie. Hierarcha podkreślił, że parafia posiada na tej drodze szczególną rolę i powinna być zawsze znakiem Chrystusa oraz miejscem, w którym rozlega się Jego Dobra Nowina.

Po wspólnej modlitwie zebrani wierni mogli adorować i ucałować relikwie bł. Michała Sopoćki.

Ks. Wiesław Gucwa, proboszcz parafii poinformował, że mimo trudności w uzyskaniu pozwolenia na budowę kościoła parafianie pokładali ufność, że ich pragnienia własnej świątyni spełnią się.

– Zawierzyliśmy nas trud budowy i kształtowania parafii Jezusowi Miłosiernemu. Tak szybkie wybudowanie kościoła było możliwe dzięki wielkiej pracowitości i ofiarności wszystkich parafian. Chcemy jeszcze bardziej zgłębiać tajemnicę Miłosierdzia. Mam nadzieję, że obecność relikwii kapłana, któremu została przez siostrę Faustynę powierzona misja rozgłaszania tajemnicy Miłosierdzia Bożego zmobilizuje nas do świadczenia o miłosierdziu i praktykowania go, na co dzień – podkreślał proboszcz.

Miejscowość Skopanie-Osiedle swoją historię rozpoczęło tuż przed II wojną światową, kiedy to w ramach Centralnego Okręgu Przemysłowego (COP) podjęto budowę fabryki firanek. Po wojnie rozrosła się, stanowiąc małe miasteczko żyjące własnym rytmem. Biskup tarnowski Jerzy Ablewicz dostrzegając specyfikę tego osiedla powołał najpierw ośrodek duszpasterski a następnie placówkę duszpasterską. Trudności z uzyskaniem pozwolenia na budowę kościoła wiązały się z odkrytymi w pobliżu złożami siarki i planami budowy zakładów chemicznych.

Misję tworzenia parafii biskup powierzył ks. Wiesławowi Gucwie. Dnia 17 kwietnia 1986 r. rozpoczęto budowę tymczasowej kaplicy. 1 lipca 1986 r. placówka – rektorat uzyskała status parafii a proboszczem został ks. rektor. Przez dwa lata trwały usilne starania o uzyskanie pozwolenia na budowę kościoła. Zostały uwieńczone powodzeniem i 23 września 1988 roku rozpoczęto wykopy i założono fundamenty kościoła. W 1989 r. stanęły mury i strop, a kolejny rok 1990 był czasem prac wykończeniowych.

Bp Józef Życiński dokonał 27 października 1991 r. uroczystego wmurowania kamienia węgielnego poświęconego przez papieża Jana Pawła II w Krakowie w 1983 r. W czasie tej uroczystości biskup pobłogosławił również mury nowego kościoła.