Sługa Boży abp Camomot mógł mieć dar bilokacji

Ogłoszony przez Franciszka 21 maja sługą Bożym arcybiskup Teofilo Camomot z Filipin mógł mieć charyzmatyczny dar bilokacji. Tak uważał cytowany ostatnio m.in. przez amerykańską katolicką agencję prasową CNA jego rodak kard. Ricardo Vidal (1931-2014). 27 września 1985 przebywał on w towarzystwie sługi Bożego, którego w tym samym czasie widziano także w oddalonej o ok. 50 km wiosce, gdzie udzielał umierającemu sakramentu chorych.

Orzeczenie papieskie o uznaniu cnót heroicznych arcybiskupa oznaczało potwierdzenie wcześniejszej jednomyślnej decyzji 9 konsultorów teologicznych w październiku 2021. Archidiecezja Cebu oświadczyła, że heroiczność cnót sługi Bożego wyrażała się w „posłudze biednym i w całkowitym oderwaniu się od przywiązania do dóbr materialnych”.

Teofilo Bastida Camomot (w nazwiskach filipińskich między imię a nazwisko ojca wstawia się często także nazwisko matki, czyli w tym wypadku odpowiednio – Camomot i Bastida) urodził się 3 marca 1914 w mieście Cogon Carcar na wyspie Cebu. Święcenia kapłańskie przyjął w Cebu 14 grudnia 1941, po czym pracował duszpastersko w swej archidiecezji.

23 marca 1955 Pius XII mianował go biskupem pomocniczym tej jednostki kościelnej (sakrę przyjął 29 maja tegoż roku). Stamtąd 19 czerwca 1958 papież przeniósł go na stanowisko arcybiskupa koadiutora archidiecezji Cagayan de Oro. Był nim 12 lat, ale gdy miał zostać pełnoprawnym rządcą tego miejsca, 17 czerwca 1970 ustąpił z urzędu ze względu na stan zdrowia – miał problemy z nerkami. Nadal jednak na miarę swych sił służył Kościołowi do czasu tragicznej śmierci w wyniku wypadku drogowego 27 września 1988 w miejscowości Magtalisay di San Fernando.

Arcybiskup słynął jako doskonały spowiednik. Swój czas dzielił na modlitwę i dzieła miłosierdzia. Gdy pewnego razu potrzebował wesprzeć potrzebujących, postanowił sprzedać swój drogocenny krzyż biskupi. Miał też dar uzdrawiania chorych i bilokacji: potrafił być jednocześnie w dwóch miejscach, gdy np. chodziło o pomoc umierającym. Nie był natomiast wybitnym ani przekonującym mówcą.

Bilokacja, czyli umiejętność jednoczesnego przebywania w dwóch różnych, często znacznie oddalonych od siebie miejscach, w mistyce chrześcijańskiej uważana jest za jeden z darów charyzmatycznych o charakterze nadprzyrodzonym. Osoby, o których wiemy, że doświadczały tego daru, są w pełni tego świadome. Bilokacją byli obdarzeni m.in. święci: Franciszek z Paoli, Antoni Padewski, ojciec Pio z Pietrelciny, siostra Faustyna Maria Kowalska, Katarzyna ze Sieny, Jan Bosko i Wincenty Pallotti.