Słupno: 15. rocznica beatyfikacji błogosławionych płockich biskupów męczenników

Bp Piotr Libera przewodniczył 12 czerwca Nieszporom w 15 rocznicę beatyfikacji błogosławionych płockich biskupów męczenników II wojny światowej. Odprawione one zostały w kościele parafii św. Marcina w Słupnie koło Płocka, gdzie w czasie II wojny światowej internowani byli abp Antoni J. Nowowiejski i bp Leon Wetmański, w przeddzień 15. rocznicy ich beatyfikacji przez św. Jana Pawła II.

Rocznicowym wieczornym Nieszporom w święto Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana, przewodniczył bp Piotr Libera. Odbyło się także wystawienie Najświętszego Sakramentu, połączone z odmówieniem Litanii do Najświętszego Serca Pana Jezusa.

„Ten kościół jest swoistą relikwią – mówił ks. dr Roman Mosakowski, ojciec duchowny w płockim Wyższym Seminarium Duchownym. – Tu często modlił się biskup Leon Wetmański, tu w czasie wojny udzielił święceń kapłańskim 16 klerykom. To miejsce stało się dla obu biskupów ogrójcem. Później ich życie dopełniło się w obozie w Działdowie. Wasi przodkowie, którzy im pomagali, świadczyli piękne dzieło miłosierdzia wobec internowanych pasterzy”, akcentował kaznodzieja.

Przypomniał również, że abp Nowowiejski nauczał, iż parafia ma być „rodziną rodzin”: ma wzajemnie się wspierać i umacniać, ma być środowiskiem wzrostu i umocnienia wiary, pomagać znosić cierpienia, uczyć kierowania się w życiu sprawiedliwością i miłością, tak, jak każe wiara. Właśnie w parafii należy propagować autentyczną miłość do Boga i bliźniego.

Ks. Mosakowski stwierdzał także, że w tym samym duchu nauczał bp Wetmański – że „niezorganizowane miłosierdzie ma braki i jest szkodliwe, poniża człowieka”. Tymczasem zorganizowane – „zna wszelką biedę, jej rozmiary, daje temu, kto naprawdę potrzebuje”. „Żywa miłość miłosierna” widzi potrzeby innych. Miłosierdzie ma zaś praktykować „każdy parafianin, cała parafia i każda w nim organizacja w swoim zakresie”.

Na zakończenie nabożeństwa za udział w nim dziękował bp Piotr Libera. Szczególnie odniósł się do parafian ze Słupna – to ich przodkowie przyjęli „po synowsku” internowanych biskupów, tym samym realizując ideę parafii, propagowaną przez abp. Nowowiejskiego: „Jego nauczanie o parafii i Caritas okazało się być ponadczasowe. Pamiętajmy jednak, że od tamtego czasu sfera ubóstwa zdecydowanie się powiększyła”, opiniował hierarcha.

Przypomniał również, że z Płocka do Słupna każdego roku w sierpniu pielgrzymuje Akcja Katolicka Diecezji Płockiej, co jest dziękczynieniem za dar biskupów męczenników i zarazem pozwala zgłębiać ich testament duchowy. Poprzez te pielgrzymki kult błogosławionych biskupów męczenników wciąż się rozwija.

Po nabożeństwie wszyscy przeszli do znajdującego się naprzeciw kościoła budynku, gdzie Niemcy przetrzymywali internowanych biskupów. Bp Libera złożył kwiaty i znicze przed tablicą upamiętniającym to wydarzenie.
Gospodarzem spotkania był ks. proboszcz Marek Zaborowski. Wzięli w nim udział księża, w tym profesorowie WSD, klerycy, siostry zakonne, parafianie ze Słupna.

Abp Antoni J. Nowowiejski i bp Leon Wetmański zostali aresztowani przez Niemców w 1940 r. Od 28 lutego 1940 r. do 6 marca 1941 r. byli internowani w Słupnie koło Płocka, następnie więzieni w piwnicy budynku obecnego ratusza w Płocku. W nocy 6 z 7 marca 1941 r. obaj biskupi zostali przewiezieni do niemieckiego obozu zagłady Soldau (KL) w Działdowie. W Słupnie na budynku, w którym więziono duchownych, znajduje się tablica, która przypomina to wydarzenie.

A.J. Nowowiejski zmarł śmiercią męczeńską prawdopodobnie 28 maja 1941 roku, mając 83 lata, 60 lat kapłaństwa i 33 lata biskupstwa. Do dziś nie ustalono miejsca jego spoczynku. Bp L. Wetmański prawdopodobnie został zamordowany po epidemii tyfusu w lipcu lub sierpniu 1941 r. Oficjalna data śmierci podana przez władze niemieckie to 1 października 1941 r. Dnia 13 czerwca 1999 r. w Warszawie Jan Paweł II ogłosił obu biskupów Kościoła płockiego błogosławionymi, a abp. Nowowiejskiego postawił na czele 108 beatyfikowanych męczenników II wojny światowej.