Spalony żywcem za domniemane bluźnierstwo

Nie tylko chrześcijanie padają ofiarami osławionej ustawy o bluźnierstwie, która od ponad ćwierć wieku obowiązuje w Pakistanie. 22 grudnia tłum ponad 200 osób ciężko pobił, a następnie spalił żywcem muzułmanina, którego podejrzewano o zniszczenie kilku kartek Koranu.

Do zdarzenia doszło w wiosce Seeta w prowincji Sind na południu kraju.

Miejscowy imam Usma Memon zeznał na policji, że ofiarą samosądu był mężczyzna, który dwa dni wcześniej przyjechał do wioski i poprosił o nocleg w meczecie. Przed udaniem się na spoczynek pomodlił się. Nazajutrz rano kilku miejscowych wiernych znalazło w meczecie kilka spalonych kartek Koranu. Podejrzewając o popełnienie tego czynu przyjezdnego, zaprowadzili go na posterunek policji w pobliskim miasteczku Rajo Dero, oskarżając go o bluźnierstwo.

Wiadomość o aresztowaniu przybysza szybko rozeszła się po okolicy i wkrótce ponad 200-osobowy tłum wdarł się na posterunek, porwał podejrzanego i w obecności 12 policjantów najpierw dotkliwie go pobił, a następnie podpalił.

Lokalny komisarz policji Usman Ghani oświadczył, że zawieszono w czynnościach i postawiono w stan oskarżenia 10 policjantów, zarzucając im współudział w zbrodni. Wszystkich współwinnych zatrzymano, stawiając im zarzuty o popełnienie przestępstwa w świetle dwóch artykułów pakistańskiego Kodeksu Karnego: o zabójstwie oraz o utrudnianiu i stawianiu oporu urzędnikom publicznym.

Przepisy o bluźnierstwie wprowadzono w Pakistanie w 1986 na polecenie ówczesnego prezydenta tego kraju Zia ul-Haqa, który chciał w ten sposób przypodobać się skrajnym ugrupowaniom islamskim. Ocenia się, że od tamtego czasu aresztowano w kraju na tej podstawie co najmniej tysiąc osób, a śmierć poniosło nie mniej niż 60, głównie w wyniku samosądów, dokonywanych przez rozwścieczone tłumy, często przy tym podjudzane przez fanatyków lub przez pojedynczych ekstremistów.

Ustawa o bluźnierstwie wymierzona jest przede wszystkim w niemuzułmańskie mniejszości religijne, zwłaszcza chrześcijan, ale jej ofiarami padają też, tak jak w tym wypadku, wyznawcy islamu, szczególnie nurtu ahmadija, który większości muzułmanów jest herezją. Jego zwolenników islamiści określają mianem heretyków i nie uważają za muzułmanów.