Stalowa Wola: jutro pogrzeb Stanisława Krupki – działacza Akcji Katolickiej i „Solidarności”

Pogrzeb Stanisława Krupki – zasłużonego działacza religijnego, który zmarł w tym tygodniu w wieku 66 lat po długiej i ciężkiej chorobie odbędzie się 27 lipca w kościele pw. Trójcy Przenajświętszej w Stalowej Woli. Był zaangażowany w działalność Akcji Katolickiej i współtworzył Ludowe Uniwersytety Katolickie w diecezji sandomierskiej.

Zdaniem biskupa seniora Edwarda Frankowskiego, śp. Stanisław Krupka był człowiekiem bardzo życzliwym, zatroskanym o dobro drugich. Szczególnie bronił losu robotników. Tworzył „Solidarność” w Hucie Stalowa Wola i przewodniczył pierwszym komitetom strajkowym.

– Był człowiekiem niezwykle odważnym i oddanym sprawom, którym służył. Był represjonowany, wiele wycierpiał od reżimu komunistycznego. Był prezesem Akcji Katolickiej naszej diecezji i wywiązywał się z tego zadania bardzo sumiennie i z całym oddaniem. Wspierał działania tworzenia Ludowych Uniwersytetów Katolickich na terenie diecezji i pomagał w pracach II Synodu diecezjalnego. Przy tym był człowiekiem pokornym o sercu prawdziwego patrioty zaangażowanym w troskę o niepodległą Ojczyznę – wspominał bp Frankowski.

Stanisław Krupka urodził się w 1953 roku w Stalowej Woli. Od 1996 roku był zaangażowany w działalność Akcji Katolickiej, pełnił funkcję prezesa Akcji Katolickiej Diecezji Sandomierskiej. Był absolwentem Studium Instytutu Wyższej Kultury Religijnej w Stalowej Woli.

W czerwcu 1976 roku uczestniczył w akcji protestacyjnej w Narzędziowni w Hucie Stalowa Wola. Od września 1980 był w „Solidarności” i współorganizował na swoim wydziale strajk, którego celem było uzyskanie zgody na działalność nowego Związku w HSW. Był pierwszym przewodniczącym Zarządu Regionu „Ziemia Sandomierska” NSZZ „Solidarność”.

Był też członkiem Krajowej Komisji Porozumiewawczej NSZZ „Solidarność” w Gdańsku, delegatem na I Krajowy Zjazd NSZZ „Solidarność” w Gdańsku, przewodniczącym Regionalnego Komitetu Strajkowego NSZZ „Solidarność” w rozmowach z Międzyresortową Komisją Rządową i władzami województwa.

W stanie wojennym był internewany 13 grudnia 1981 roku i przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia w Załężu k. Rzeszowa, Kielcach-Piaskach i Nowym Łupkowie. Zwolniony został 7 grudnia 1982 roku. Wielokrotnie był zatrzymywany i przesłuchiwany przez SB.

Od 1983 działał w Duszpasterstwie Ludzi Pracy przy parafii Matki Bożej Królowej Polski w Stalowej Woli. Był przewodniczącym Rady Miejskiej w Stalowej Woli, na mocy jej uchwały z 10 listopada 2000 roku został wpisany do „Księgi Zasłużonych dla Miasta Stalowa Wola”.