Święcenia diakonatu kleryka z Kołdrąbia

Kleryk Eryk Daniel, pochodzący z parafii pw. św. Jana Chrzciciela w Kołdrąbiu, otrzymał w sobotę 17 maja w katedrze gnieźnieńskiej święcenia diakonatu z rąk bp. Radosława Orchowicza. Nowy diakon otrzymał dekret do pomocy duszpasterskiej w parafii w Trzemesznie.

– Jesteś tu jeden, jedyny, w związku z tym istnieją dwa niebezpieczeństwa. Pierwsze polega na tym, że można poczuć się przygniecionym, zatrwożonym – bo jestem sam, nie będę miał tutaj, w diecezji, oparcia w kolegach kursowych, wszystko będzie na mojej głowie. Przed tym, byś nie popadł w taki smutek i przygnębienie, chroni cię dzisiejsze słowo, w którym wyraźnie usłyszałeś słowa Jezusa: „Jestem z tobą”. A więc nie jesteś sam i nigdy nie będziesz. On zawsze jest i będzie z tobą – mówił bp Orchowicz.

– Jest jednak – kontynuował – także drugie niebezpieczeństwo. Jesteś jeden, jedyny, a więc wyjątkowy. Można, jak mówił abp Adrian Galbas, wystroić się jak paw i poczuć bardzo dumnym. A więc to drugie niebezpieczeństwo to pycha. I przed tym także będzie cię chronić dzisiejsze słowo, bo Jezus mówi: „Patrzcie na moje czyny”. A więc w tym, a nie w słowach, masz się przeglądać, do tego masz dorastać – wskazał biskup pomocniczy gnieźnieński.

Przypomniał również, że posługa diakona, a później kapłana, to służba ludziom. Najpierw jednak trzeba samemu uwierzyć, samemu przyjąć, a dopiero potem iść z tym do innych. A wśród nich są zarówno ci, którzy na Boże słowo czekają i są go spragnieni, jak i tacy, którzy to słowo odrzucą, wyśmieją lub zlekceważą. Będą więc nie tylko radości, ale także trudności i przeszkody. I co wtedy?

– Wtedy jest trwanie, jest Duch Święty, jest modlitwa i zapewnienie Pana, że On jest i słucha – mówił bp Orchowicz, cytując jako życzenia słowa papieża Benedykta XVI, wypowiedziane do diakonów w 2006 roku: „Przyjmij z radością i wdzięcznością miłość, którą Pan żywi do ciebie i wylewa w twoim życiu, i hojnie oddaj ludziom to, co otrzymałeś jako dar”.

Msza św. z udzieleniem święceń diakonatu sprawowana była w katedrze gnieźnieńskiej z udziałem rodziców i krewnych diakona Eryka Daniela. Eucharystię koncelebrowali m.in.: ks. Tomasz Krzysztofiak, p.o. rektora gnieźnieńskiego seminarium, oraz ks. Andrzej Nowicki i ks. Paweł Rybak, oddelegowani do posługi w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu, gdzie do kapłaństwa przygotowują się wspólnie alumni z archidiecezji poznańskiej i gnieźnieńskiej oraz diecezji bydgoskiej i kaliskiej. Obecni byli także kapłani z archidiecezji gnieźnieńskiej oraz diakoni wyświęceni w ubiegłym roku, którzy niebawem przyjmą święcenia kapłańskie.

Kulminacyjny moment święceń nastąpił po odśpiewaniu Litanii do Wszystkich Świętych. Bp Orchowicz nałożył ręce na głowę wyświęcanego, a następnie odmówił modlitwę święceń. Diakon Eryk Daniel włożył przysługujący mu strój liturgiczny – stułę i dalmatykę, a następnie otrzymał z rąk biskupa Księgę Ewangelii z wezwaniem: „Wierz w to, co będziesz czytał, nauczaj tego, w co uwierzyłeś, i pełnij to, czego będziesz nauczał”.

Diakon to najniższy stopień sakramentu święceń (dwa wyższe stopnie to prezbiter – czyli ksiądz – oraz biskup). Diakonat jest zazwyczaj przygotowaniem do przyjęcia święceń prezbiteratu. Diakoni mają mniejsze niż księża uprawnienia: mogą udzielać chrztu, rozdawać Komunię św., czytać Ewangelię, przewodniczyć nabożeństwom (ale nie Mszy św.), sprawować sakramentalia i prowadzić pogrzeby. Strój liturgiczny diakona różni się od kapłańskiego – zamiast ornatu diakoni noszą dalmatykę (nieco krótszą) lub albę ze stułą przewieszoną przez lewe ramię, spiętą u dołu. W czasie letnich praktyk duszpasterskich posługa diakonów obejmuje: katechizację, głoszenie homilii, pracę w biurze parafialnym, sprawowanie sakramentów świętych i przewodniczenie liturgii pogrzebowej, a także współpracę i prowadzenie spotkań z różnymi grupami, ruchami, organizacjami i stowarzyszeniami katolickimi.

bgk/Gniezno