Święta Góra: Pielgrzymka Ludzi Chorych, Starszych i Niepełnosprawnych Archidiecezji Poznańskiej

Ponad 2 tysiące osób uczestniczyło w sanktuarium Matki Bożej na Świętej Górze k. Gostynia w Wielkopolsce w dorocznej Pielgrzymce Ludzi Chorych, Starszych i Niepełnosprawnych. Wydarzenie to organizowane przez Caritas Archidiecezji Poznańskiej w liturgiczne wspomnienie Matki Bożej Bolesnej rozpoczęła Msza św. pod przewodnictwem biskupa pomocniczego, Grzegorza Balcerka.

Tegoroczna pielgrzymka miała szczególny charakter, pątnicy przybyli bowiem do sanktuarium Świętogórskiej Róży Duchownej w trwającym właśnie Roku błogosławionego Edmunda Bojanowskiego obchodzonym w Kościele w Polsce z okazji przypadającej 14 listopada 200. rocznicy jego urodzin. To właśnie za wstawiennictwem czczonej na Świętej Górze Matki Bożej został on jako dziecko cudownie uzdrowiony.

Podczas Mszy św. zwracając się do pielgrzymów wypełniających bazylikę, bp Balcerek zauważył, że pobyt w tym miejscu jest dobrą okazją do zastanowienia się, czego możemy uczyć się od bł. Edmunda.

− Miłość Edmunda do Matki Bożej wyrażała się nie tylko w szczerej pobożności maryjnej, ale także w czynach i postawie życiowej. Ważne więc, byśmy także my nie miłowali jedynie słowem, ale czynami – apelował bp Balcerek. Zachęcał też do naśladowania bł. Edmunda Bojanowskiego, który poświęcał swoje siły i czas dla innych potrzebujących pomocy realizując konkretne dzieła na rzecz dzieci z biednych rodzin, sierot czy osób chorych. − Miłość chrześcijańska powinna być przede wszystkim konkretna i ma prowadzić innych do Boga – podkreślił biskup.

Jak zaznacza w rozmowie z KAI ks. Tomasz Ren, archidiecezjalny duszpasterz chorych, a zarazem wicedyrektor poznańskiej Caritas, na Świętą Górę przybyły m.in. grupy osób starszych i chorych z parafii z terenu całej archidiecezji, członkowie klubów seniora, domów dziennego pobytu oraz uczestnicy wczasorekolekcji prowadzonych przez poznańską Caritas, a także członkowie Parafialnych Oddziałów Caritas. Po Eucharystii odbyło się nabożeństwo na wzór tego sprawowanego w sanktuarium w Lourdes. Dla pielgrzymów wystąpił także Dziecięcy Zespół Folklorystyczny „Cepelia” z Poznania.

Bł. Edmund Bojanowski urodził się 14 listopada 1814 r. w Grabonogu k. Gostynia. Był on bardzo mocno związany z oddalonym o kilka kilometrów od rodzinnego domu sanktuarium Matki Bożej Świętogórskiej, w którym kształtowała się też jego pobożność maryjna. Czczonej tam Maryi zawdzięczał również życie, przez Jej wstawiennictwo bowiem matka wymodliła uzdrowienie śmiertelnie choremu 4-letniemu Edmundowi. Do dziś u stóp Piety znajdującej się na lewo od głównego ołtarza oglądać można srebrne wotum dziękczynne w kształcie Oka Opatrzności ofiarowane przez Bojanowskich.

Będąc słabego zdrowia, musiał przerwać studia podjęte we Wrocławiu i Berlinie, a także zrezygnować z nauki w gnieźnieńskim seminarium duchownym. Zaangażował się jednak w życie społeczne i dzieła charytatywne na ziemiach objętych zaborem pruskim, aby odrodzić w Polakach polską tradycję, a przez to także ducha narodowego.

Szerzył też wśród najniższych warstw społecznych oświatę i wychowanie moralne, założył szpital dla ubogich w Gostyniu oraz ochronki dla sierot i dzieci ulicy, szkoląc również dziewczęta na wychowawczynie tych placówek. 3 maja 1850 r. powołał do życia Bractwo Wychowawczyń Ochronek skupiające żeński personel pracujący w ochronkach, które stanowiło zalążek Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Niepokalanego Poczęcia NMP, zatwierdzonego przez władze duchowne w 1855 r. Ostatni rok życia bł. Edmund spędził na plebani przy sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Górce Duchownej. Tam również zmarł w opinii świętości 7 sierpnia 1871 r.