Święty Krzyż: zakonnicy śpiewają nieszpory w zabytkowych stallach

W każdą niedzielę w świętokrzyskim klasztorze ojcowie, bracia i nowicjusze śpiewają w zabytkowych zakonnych stallach uroczyste nieszpory. Do wspólnej modlitwy zaproszeni są wszyscy wierni.

Po każdej popołudniowej Mszy świętej w klasztornym kościele Trójcy Świętej zakonnicy będą śpiewać uroczyste nieszpory w zabytkowych zakonnych stallach – zdobnych ławach z wysokimi oparciami w prezbiterium – tak jak to czynili przed wiekami w tym miejscu benedyktyni.
W ten sposób oblaci pragną dziękować Bogu za to, co podczas uroczystego zakończenia uroczystości milenijnych życia monastycznego na Świętym Krzyżu zostało im dane, i za dobro, które przez nich było dokonane.
„Znana jest w Kościele modlitwa wielbiąca Boga nazywana Liturgią Godzin, którą ułożono w ten sposób, by mogli w niej uczestniczyć nie tylko duchowni, ale także osoby zakonne oraz wierni świeccy”- poinformował KAI o. Damian Kopyto OMI, ceremoniarz przy sanktuarium.
Liturgia Godzin jest modlitwą całego ludu Bożego, jest źródłem pobożności i ma na celu uświęcenie dnia. Oblackie Konstytucje i Reguły zakonne mówią, iż „tam gdzie jest to możliwe zapraszamy wiernych do udziału w tej oficjalnej modlitwie Kościoła” .
Wspólnota ojców, braci i nowicjuszy z naszego klasztoru zaprasza wszystkich wiernych w każdą niedzielę na uroczyste nieszpory do naszego sanktuarium bezpośrednio po południowej Mszy świętej
Sanktuarium świętokrzyskie jest najstarsze w Polsce i znajduje się w Górach Świętokrzyskich niemal na szczycie góry zwanej Świętym Krzyżem, Łysą Górą lub Łyścem – 595 m. Odległe jest 40 km od Kielc i 60 km od Sandomierza.
Do czasu obrony Jasnej Góry przed Szwedami było to główne miejsce pielgrzymkowe w Polsce. Według tradycji benedyktyńskiej, powtórzonej przez Jana Długosza, pierwszy kościół (rotundę) wzniosła tam Dąbrówka, natomiast opactwo benedyktyńskie miał założyć Bolesław Chrobry w 1006 r.
Z kolei relikwiarz z cząstkami Drzewa Krzyża Świętego, według legendy, podarował klasztorowi w XII w. św. Emeryk, syn św. Stefana I, króla węgierskiego.