Sympozjum w Płocku: nie ma nowej ewangelizacji bez powrotu do misyjności Kościoła

O konieczności powrotu do misyjności Kościoła, potrzebie nawrócenia duszpasterskiego i przebaczeniu jako podstawie ewangelizowania życiem, mówili uczestnicy VII Sympozjum Naukowego Akcji Katolickiej Diecezji Płockiej, które odbyło się 22 listopada w Opactwie Pobenedyktyńskim w Płocku. Odbywało się ono pod hasłem „Droga, Prawda i Życie współczesnego człowieka” z udziałem członków i sympatyków stowarzyszenia z całej diecezji.

Sympozjum rozpoczęło się Eucharystią w katedrze płockiej, pod przewodnictwem bp. Piotra Libery. „Doświadczamy na każdym kroku, jak bardzo kruchy jest nasz ziemski dom. Wstrząsają nim liczne katastrofy, zamieniając go w ziejącą pustką ruinę. Pomyślmy na przykład o katastrofie antropologicznej, której ulega na naszych oczach rodzina i małżeństwo. Stajemy przed Panem z pełnym niepokoju pytaniem o los naszego domu, naszej rodziny, o nasz los. Dom, w którym żyjemy, łatwo ulega zniszczeniu, jak namiot obalony przez wiatr. I wtedy ziemia wydaje się nam mogiłą, w której zostały pogrzebane nasze nadzieje i sens naszego życia” – powiedział hierarcha.

Zastanawiał się też, "dokąd uciec, gdy kolejne trzęsienia ziemi niszczą namiot doczesnego zamieszkania". W jego ujęciu najpewniejszym zakotwiczeniem człowieka na ziemi jest „wiara w wieczny dom w niebie”. Człowiek, świadomy posiadania ojcowskiego domu, nie podlega trzęsieniom tej ziemi. Nie musi on budować domu od nowa, nie jest zagubionym w drodze wędrowcem, bo „Nasz Zbawiciel Jezus Chrystus śmierć zwyciężył, a nasze życie rzucił światło przez Ewangelię” (2 Tm 1,10)”. Rozpadający się namiot doczesny, mówi o prawdziwym domu, do którego dążąc ludzie stają się „prawdziwymi obywatelami tego świata”.

Po Eucharystii jej uczestnicy przeszli do Opactwa Pobenedyktyńskiego. Sympozjalne spotkanie rozpoczęła Danuta Janicka, prezes Akcji Katolickiej DP: „Jaka jest kondycja człowieka w czasach indywidualizmu, wojen, gender, starego i nowego niewolnictwa, prześladowanego i prześladującego, odartego z wiary, będącego świadkiem męczeństwa chrześcijan? Jego `Drogą, Prawdą i Życiem` może być tylko Jezus Chrystus” – odwoływała się do tytułu sympozjum.

Natomiast bp Piotr Libera sugerował, aby starać się „poczuć zapach człowieka” i nieustannie się w człowieka wsłuchiwać: „W sercach czujemy niepokój, mamy do czynienia z rozdrobnieniem i atomizacją społeczeństwa, słabną więzi międzyludzkie, na margines spycha się ludzi starszych. Nie możemy i nie chcemy się z tym pogodzić. Nawet w kulturze indywidualizmu każdy człowiek pragnie wspólnoty” – przekonywał hierarcha.

W ujęciu dr Iwony Zielonki, dyrektora Diecezjalnej Szkoły Nowej Ewangelizacji im. św. Łukasza Ewangelisty, w Kościele konieczny jest „permanentny stan misji” oraz nawrócenie duszpasterskie. Ochrzczeni są powołani do bycia „uczniami – misjonarzami”: „Parafia, która zamyka się na misyjność, traci swoją naturę, pozbawia się siły ewangelizacyjnej, która szuka ludzi tam, gdzie żyją. Regiony starej tradycji chrześcijańskiej są regionami nowej ewangelizacji. Ewangelizatorzy `biegną`, aby podzielić się Chrystusem, przechodzą od misji do ludu – do ludu w misji” poinformowała, analizując „Dokument z Aparecidy”.

„Nowa ewangelizacja nie jest możliwa bez zaangażowania świeckich – akcentował ks. prof. dr hab. Tadeusz Borutka, wykładowca Instytutu Teologicznego im. św. Jana Kantego w Bielsku-Białej. – W tym dziele wciąż nie udało się zagospodarować Akcji Katolickiej: nie tworzy się nowych oddziałów parafialnych AK a młodzi kapłani nie rozumieją sensu jej działalności” – stwierdził asystent kościelny Akcji Katolickiej Diecezji Bielsko-Żywieckiej.

Z kolei dr hab. Maria Ryś z UKSW w Warszawie podkreśliła, że w każdej działalności konieczny jest autentyzm oraz że nie jest ona możliwa bez przebaczenia: „W gabinecie terapeutycznym widzę, jak ogromna jest rola przebaczenia i jak ważną rolę odgrywa w tym procesie zrozumienie drugiego człowieka, poznanie jego życia. Konieczna jest także potrzeba zmiany postawy wobec życia: powinna to być postawa miłości, docenienia daru życia. W tym kontekście może przerazić, że z rządowego programu in vitro za ponad 70 mln zł urodziło się 213 dzieci. Aby one mogły się urodzić, powołano do życia, a potem zabito od 40 do 60 tys. istnień ludzkich" – powiedziała psycholog.

Wszyscy prelegenci wzięli także udział w dyskusji panelowej, poprowadzonej przez płockiego teologa moralistę ks. prof. dr hab. Ireneusza Mroczkowskiego.

Na zakończenie spotkania ogłoszono wyniki konkursu pt. „Świadectwo chrześcijan dowodem żyjącego Boga”. Wpłynęło na niego 66 prac (44 plastyczne i 22 literackie). Pierwsze miejsca zajęli: Julia Kozłowska ze Szkoły Podstawowej nr 4 w Pułtusku, Bogumił Olszewski ze Szkoły Podstawowej w Grudusku, Oliwia Szygendowska z Niepublicznego Gimnazjum Katolickiego w Sikorzu.