Szef organizacji broniącej życia w Ameryce Łacińskiej z Nagrodą Człowieczeństwa

Peruwiańczyk Carlos Polo, dyrektor Instytutu Badań Ludnościowych dla Ameryki Łacińskiej, został tegorocznym zdobywcą Nagrody Człowieczeństwa. Nastąpiło to w czasie VII Międzynarodowego Kongresu w Obronie Życia, który w dniach 11-13 listopada obradował w Mieście Gwatemala.

Nagrodzono go „za ważną pracę w obronie życia ludzkiego i rodziny”. Wspomniany kongres zgromadził w stolicy Gwatemali liczne grono czołowych działaczy „pro vida”, głównie z Ameryki Łacińskiej i Północnej.

Nagroda jest przyznawana raz na trzy lata i przedstawia Matkę Bożą ciężarną, a przed Nią na wysokości Jej łona przezroczyste okno, przez które widać Dzieciątko Jezus jako symbol miłości i solidarności ze wszystkimi poczętymi dziećmi. Wręczył ją laureatowi, jego przyjaciel i dyrektor Instytutu dla Europy, Carlos Beltramo. W bardzo osobistym i emocjonalnym przemówieniu podkreślił, że wyróżnienie to „jest wyrazem uznania dla drogi”, jaką przebył dotychczas Polo, a także „wezwaniem, aby nadal podejmował on wysiłki w tym kierunku”.

Beltramo wspomniał również o dziecku laureata i jego żony, urodzonym z zespołem Edwardsa, które zmarło po 19 dniach. Podkreślił, że „Santiaguinito [zdrobnienie od Santiago – tak nazwali swego synka małżonkowie] żył na tej ziemi zaledwie kilka dni, ale dzięki wielkiemu sercu Marii Elisy i Carlosa dał on nam wielki przykład tego, co to znaczy kochać życie”. I tę nagrodę Carlos otrzymuje za wszystko, co zrobił w życiu, „ale sądzę, że jeszcze bardziej za to, co osiągnął w ciągu tych kilkunastu dni intensywnej miłości, która pozwoliła nam uświadomić sobie, że wielokrotnie najważniejsze jest to, co jest najmniejsze” – podkreślił dyrektor Beltramo.

VII Międzynarodowy Kongres dla Życia (Pro Vida) zgromadził w stolicy Gwatemali ponad 1,2 tys. osób z całego świata. Jego uczestnicy, reprezentujący różne narody, religie i kultury, omawiali takie zagadnienia, jak formacja i wychowanie w szacunku do życia, wymieniali doświadczenia i kreślili strategie wspierania nowej kultury życia na świecie. Obradowano pod hasłem „Pokolenie życie”, gdyż głównym odbiorcą orędzia tego zgromadzenia była rola młodzieży w ochronie i propagowaniu praw człowieka i tym samym pobudzanie młodych pokoleń do włączania się do walki w obronie życia i rodziny.

Spotkania te odbywają się co dwa lata, a nad ich organizacją i programem czuwa Komitet Stały, złożony z przedstawicieli różnych narodowości, którego skład jest co pewien czas odnawiany. Na zakończenie każdego Kongresu uchwalana jest deklaracja, będąca syntezą obrad i związanych z nimi przemyśleń oraz zadań zaproponowanych przez delegatów.