Uczniowie z Boguszyc posadzili w Licheniu kwiaty jako znak łączności pokoleń

– Myślę, że kiedy uczniowie wrócą tu z rodzicami, z dumą pokażą, które kwiaty sami posadzili. To piękne, że mogą zostawić w Licheniu swój mały, żywy ślad – powiedziała Ilona Wiznerowicz, nauczycielka języka polskiego i bibliotekarka ze Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II w Boguszycach.

Dziś sanktuarium w Licheniu odwiedziła 34-osobowa grupa uczniów tej szkoły. Wycieczka łączyła naukę, historię i wspólne doświadczenie wiary. Jednym z jej punktów była lekcja muzealna zatytułowana „Od rękopisu do internetu”, zorganizowana w Muzeum im. ks. Józefa Jarzębowskiego MIC. Zajęcia poprowadziła Anita Rossa, historyk sztuki, która opowiedziała o dziejach pisma i książki – od glinianych tabliczek i zwojów papirusu, przez pergamin i rękopisy, aż po współczesne wydawnictwa.

Uczniowie mogli zobaczyć, jak wyglądały pierwsze książki, dotknąć pergaminu, spróbować pisać gęsim piórem i otworzyć starą księgę z metalowymi klamrami. Wśród eksponatów znalazły się m.in. fragment muru z wyrytymi hieroglifami oraz autentyczna mumia.

– Nie mamy na co dzień kontaktu z takimi materiałami dydaktycznymi, więc to było niezwykłe przeżycie – przyznała Ilona Wiznerowicz. Dodała, że szczególne wrażenie zrobiło na uczniach zobaczenie starodruku „Trenów” Jana Kochanowskiego, omawianych właśnie na lekcjach, a także pierwszego wydania „Pana Tadeusza” i ilustracji do „Zemsty”.

Po zajęciach uczniowie zwiedzili sanktuarium, a następnie wjechali na wieżę widokową, z której podziwiali panoramę okolicy i monumentalną bazylikę.

W programie znalazł się również gest symboliczny – posadzenie cebulek kwiatów, które podczas Jubileuszowego Rodzinnego Dnia Seniora przynieśli do ołtarza uczestnicy tamtej uroczystości. Cebulki, symbolizujące życie odradzające się z Bożej łaski, stały się znakiem łączności pokoleń.

Wiznerowicz zaznaczyła, że wspólne sadzenie kwiatów było dla uczniów doświadczeniem zarówno edukacyjnym, jak i duchowym. Wizyta w Licheniu połączyła lekcję historii i kultury z przypomnieniem o wartościach, które trwale jednoczą młodych i starszych we wspólnocie wiary.