Ufundowany przez Polaków dzwon ostrzega przed nalotami

Dzwon „Św. Jan Paweł II” trafił do parafii w Bałcie w opatrznościowym czasie, ponieważ dziś na Ukrainie dzwony nie tylko przypominają o zbliżającej się porze nabożeństw, ale też ostrzegają przed możliwymi nalotami – mówi w rozmowie z KAI ks. Leszek Kryża TChr, dyrektor Zespołu Pomocy Kościołowi na Wschodzie, który ufundował jeden z trzech dzwonów dla parafii św. Stanisława BP w Bałcie na Ukrainie.

Jak wyjaśnia ks. Kryża TChr, ukraińska parafia św. Stanisława BM w Bałcie, należąca do diecezji odesko-symferopolskiej, zwróciła się z prośbą o sfinansowanie odlewu trzech dzwonów jeszcze przed atakiem Rosji na Ukrainę. Fundatorem jednego z nich jest Zespół Pomocy Kościołowi na Wschodzie, a wszystkie trzy zostały wykonane w renomowanej pracowni ludwisarskiej Jan Felczyński.

– Wszystkie trzy dzwony udało się zawieźć na Ukrainę już po wybuchu wojny. Wśród nich także ufundowany przez nas dzwon „Św. Jan Paweł II” trafił do parafii w Bałcie w opatrznościowym czasie, ponieważ dziś na Ukrainie dzwony nie tylko przypominają o zbliżającej się porze nabożeństw, ale też ostrzegają przed możliwymi nalotami. Niedawno zostały one poświęcone przez biskupa Stanisława Szyrokoradiuka. Niestety, z powodu trwających wciąż walk nie udało nam się dojechać na te uroczystości, ale czekamy na moment, kiedy będziemy mogli odwiedzić tę parafię, a dzwony w Ukrainie będą ogłaszały już tylko pokój – mówi dyrektor Zespołu Pomocy Kościołowi na Wschodzie.

Od początku agresji rosyjskiej na Ukrainę wiele walk toczy się na terenie miast i miejscowości znajdujących się na terenie diecezji odesko-symferopolskiej (jak m.in. stolice dekanatów: Chersoń, Mikołajów i Odessa). Terytorialnie diecezja ta obejmuje także Ukrainy nielegalnie zajętą przez Rosję w 2014 r. – m.in. dekanat krymski.

Kościół pw. św. Stanisława BM, który pierwotnie był świątynią ormiańskich katolików ufundował w 1765 r. ówczesny wojewoda bracławski Stanisław Lubomirski. Od połowy XIX w. kościół należał do wspólnoty rzymskokatoliskiej, a w czasach sowieckich przekształcono go w dworzec autobusowy. Odbudowany i rekonsekrowany w 1993 r. ponownie został powierzony wspólnocie rzymskokatolickiej.