Ukazały się kazania ks. Grzegorza Jana Zdziewojskiego, wybitnego kapłana z XVII w.

Ukazał się pierwszy tom kazań ks. Grzegorza Jana Zdziewojskiego z Łasku, wybitnego kapłana z XVII w. Książka przybliża barwną postać kaznodziei, fundatora kościołów, uznanego poety i dobroczyńcy biednych, który zginął w dramatycznych okolicznościach.

Tom opracował dr Jan Rodak, znakomity znawca i biograf tego duchownego żyjącego w latach 1609-1685, związanego z Kętami, budowniczego kościoła w Wilamowicach. Tom pierwszy zawiera cykl kazań z okresu wilamowickiego. Teksty kapłana powstawały „do szuflady”. Ich autor nie zamierzał ich nigdy publikować. Kazania służyć miały jedynie do wygłoszenia na ambonie.

Dzięki wysiłkom Jana Rodaka barwna postać kapłana w ciągu ostatnich lat wyszła z cienia zapomnienia.

Ks. Grzegorz Zdziewojski urodził się 10 marca 1609 r. w Łasku. Z powodu utraty przez rodzinę majątku, co było spowodowane nagłym pożarem, przerwał naukę i trafił na służbę do księcia Siedmiogrodu i Opola Gabriela Bethlena. Jako posłaniec odwiedził księstwa śląskie, Słowację, Mołdawię, Wołoszczyznę, Chorwację i Siedmiogród.

W 1627 r. rozpoczął studia w Akademii Krakowskiej na Wydziale Sztuk Wyzwolonych i Filozofii. W 1632 r. został notariuszem i gimnazjarchą w Kurzelowie, a potem w Pilicy. W 1635 r. w kolegiacie św. Jana w Warszawie otrzymał święcenia kapłańskie.

Został duszpasterzem w rodzinnym Łasku w marcu 1635 r. W tamtejszej kolegiacie łaskiej był kaznodzieją i rektorem szkoły parafialnej oraz notariuszem publicznym. Wkrótce, z inicjatywy bp. Jakuba Zadzika, trafił na ziemię krakowską jako kapłan kontrreformacyjnego Kościoła i propagator kultu Jana z Kęt.

W latach 1640-1644, a następnie w latach między 1660 i 1662 rokiem był proboszczem w parafii w Wilamowicach. Dzięki jego staraniom powstał tu nowy kościół parafialny pw. Trójcy Przenajświętszej i św. Józefa. Od końca 1643 r. pełnił równocześnie funkcje kapłańskie w pobliskich Pisarzowicach. Tu założył bibliotekę. W roku 1654 został prebendarzem kościoła św. Krzyża w Kętach, gdzie prawdopodobnie w 1685 r. zginął powieszony. Początkowo uznano, że popełnił on samobójstwo. Po 14 latach zabójca przyznał się do zamordowania księdza. Gdy odkopano zwłoki duchownego, były one w stanie nienaruszonym, co zostało przypisane wpływowi słynącego cudami obrazu Matki Bożej Tłuczańskiej, do którego Zdziewojski miał szczególne nabożeństwo.

Zdziewojski był uczonym kaznodzieją, poetą, teologiem, bibliofilem. Już za życia wzbudzał powszechny szacunek. Napisał i wydał m.in. poemat „Dakrysis Patriae” (Opłakiwanie Ojczyzny) wydany w 1639 r. w Krakowie.

„Kazania Grzegorza Jana Zdziewojskiego z Łasku” opublikowało krakowskie Wydawnictwo „scriptum”.