Ukazywać Boga jako gwaranta wielkości człowieka

Kiedy przekazujemy wiarę, mówimy o Bogu, trzeba „uzmysłowić słowem i życiem, że Bóg nie jest konkurentem naszej egzystencji, ale jest raczej jej prawdziwym zabezpieczeniem, gwarantem wielkości osoby ludzkiej” – powiedział Benedykt XVI podczas dzisiejszej audiencji ogólnej w Watykanie.

Właśnie kwestia przekazywania wiary i świadczenia o Bogu była głównym tematem dzisiejszej katechezy Ojca Świętego. W auli Pawła VI zgromadziło się około 8 tys. wiernych.

Benedykt XVI wskazał, że kiedy zastanawiamy się nad tym, jak w naszych czasach mówić o Bogu, trzeba przede wszystkim czerpać inspirację z sposobu działania Boga w dziejach. Trzeba też „jasno widzieć to, co powinniśmy nieść ludziom naszych czasów: Boga Jezusa Chrystusa jako odpowiedź na podstawowe pytanie: dlaczego i jak żyć?” – stwierdził papież. W tym kontekście Ojciec Święty podkreślił konieczność nieustannego wzrastania w wierze, nie ulegania pokusie sukcesu, lecz odważnego kroczenia małymi krokami, prostego głoszenia tego, co najważniejsze: Dobrej Nowiny Boga-Miłości, który zbliża się do nas w Jezusie Chrystusie. „Aby mówić o Bogu, trzeba Jemu uczynić miejsce, ufając, że to On działa w naszej słabości: uczynić miejsce bez lęku, z prostotą i radością, będąc głęboko przekonanymi, że im bardziej Jego, a nie nas samych stawiamy w centrum, tym bardziej nasze przekazywanie będzie owocne. Dotyczy to także wspólnot chrześcijańskich: są one powołane do ukazywania przemieniającego działania Bożej łaski, przezwyciężając indywidualizm, zamknięcie, egoizm, obojętność i żyjąc w codziennych relacjach miłością Boga” – zaznaczył papież.

Benedykt XVI przypomniał, że Pan Jezus zawsze działał i nauczał, wychodząc z wewnętrznej relacji z Bogiem Ojcem a tłumy, które Go spotykały, widziały w nim działanie Ducha Świętego, działanie Boga. Wskazuje to nam, że nasz sposób życia w wierze i miłości staje się mówieniem o Bogu w dniu dzisiejszym, bo istnieniem przeżywanym w Chrystusie ukazuje wiarygodność tego, co mówimy słowami. Papież zachęcił do wrażliwości na znaki naszych czasów, co oznacza rozpoznawanie możliwości, pragnień, przeszkód napotykanych w obecnej kulturze, zwłaszcza pragnienie autentyczności, dążenie do transcendencji, wrażliwość na ocalenie rzeczywistości stworzonej i przekazywanie bez lęku odpowiedzi, jaką daje wiara w Boga. „Rok Wiary jest okazją do odkrycia z fantazją ożywioną przez Ducha Świętego, nowych dróg na poziomie osobistym i wspólnotowym, aby na każdym miejscu moc Ewangelii była mądrością życia i ukierunkowaniem egzystencji” – powiedział Ojciec Święty.

Pełny tekst papieskiej katechezy

Papież wskazał na rodzinę, jako uprzywilejowane miejsce mówienia o Bogu i przekazywania wiary nowym pokoleniom. Podkreślił potrzebę umiejętności wykorzystywania sprzyjających okazji do wprowadzania w kręgu rodzinnym rozmowy o wierze i dopomożenie w dojrzewaniu krytycznej refleksji w odniesieniu do wielu uwarunkowań, na jakie napotykają dzieci. Ważne jest też podejmowanie ewentualnych pytań religijnych, obecnych w umysłach dzieci, czasem oczywistych, a czasami ukrytych. Przekazywanie wiary powinno być nacechowane radością. „Jest to radość paschalna, która nie przemilcza ani nie ukrywa bólu, cierpienia, zmęczenia, trudności, nieporozumień i samej śmierci, ale potrafi przedstawić kryteria, by interpretować wszystko w perspektywie chrześcijańskiej nadziei” – stwierdził Benedykt XVI.

Ojciec Święty zachęcił, by ukazywać, że wiara nie jest ciężarem, lecz źródłem głębokiej radości i dostrzegać działanie Boga, rozpoznać obecność dobra, które nie czyni zgiełku. Ważna jest wreszcie „zdolność słuchania i dialogu: rodzina musi być środowiskiem, w którym uczymy się przebywania razem, opanowywania rozbieżności we wzajemnym dialogu, na który składa się słuchanie i mówienie, rozumienia siebie i miłowanie nawzajem, aby być znakiem jedno dla drugiego miłości miłosiernej Boga” – powiedział papież.

Podsumowując Benedykt XVI stwierdził, że „mówienie o Bogu jest przekazywaniem, z siłą i prostotą, słowem i życiem tego co istotne: Boga Jezusa Chrystusa, tego Boga, który ukazał nam swoją tak wielką miłość, że dla nas przyjął ludzkie ciało, umarł i zmartwychwstał; tego Boga, który prosi, aby pójść za nim i pozwolić się przekształcić przez Jego ogromną miłość, aby odnowić nasze życie i nasze relacje; tego Boga, który dał nam Kościół, aby wspólnie iść razem, i przez Słowo i sakramenty odnowić całe Miasto Ludzi, abym mogło się stać Miastem Boga”.