Uroczyste obchody 650-lecia archidiecezji lwowskiej

„Jesteśmy szczególnie wdzięczni za wasze niezachwiane oddanie, za świadectwo wiary, nadziei i miłości, które dajecie tutaj, we Lwowie. Dziękujemy wam za wasze otwarte serca i konkretne działania na rzecz tych, którzy najbardziej tego potrzebują. Wasza posługa jest znakiem miłosierdzia Chrystusowego” – powiedział kard. Crescenzio Sepe, papieski legat, podczas Mszy św. w katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we Lwowie. Uroczysta liturgia, która odbyła się 6 września, była centralnym punktem obchodów 650-lecia metropolii lwowskiej.

Na wstępie emerytowany arcybiskup Neapolu zaznaczył, że przybył z  przesłaniem zaufania, jedności i nadziei. „Przesłanie to jest dziś wyrazem troski papieża Leona XIV o całą metropolię i Ukrainę w trudnym okresie wojny, kiedy w losach ludzkich jest tak wiele cierpień” – stwierdził kard. Sepe.

Purpurat, który w latach 2001–2006 był prefektem Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów, podkreślił znaczenie działania misjonarzy, którzy przynieśli na te ziemie Ewangelię. „Powstały diecezje i parafie, narodziła się kultura chrześcijańska, sztuka, tradycja, które pozwalały ludziom przetrwać nawet najtrudniejsze chwile” – przypomniał papieski legat. Nawiązując do utworzenia metropolii halickiej przez Urbana VI w 1375 roku zaznaczył, że to historyczne wydarzenie otworzyło w tej części Europy nowy rozdział w historii Kościoła, umacniając jego strukturę i duchową obecność. „Przez wieki Lwów był miejscem spotkania wielu kultur i wyznań. Polacy, Ukraińcy, Ormianie i Żydzi żyli obok siebie w harmonii i zgodzie. I właśnie w tym tyglu narodowości i kultur kształtowało się dziedzictwo chrześcijańskie, które inspirowało, pobudzało dialog i wzmacniało wspólnotę Kościoła powszechnego. Być może właśnie dlatego metropolia zwycięsko przetrwała wzloty i upadki: czasy reformacji, okres podziałów, II wojnę światową, komunizm – zawsze na nowo odkrywając swoją misję, stając się latarnią nadziei. Ocalone świątynie, zachowane tradycje, duchowe bogactwo naszych przodków – to wszystko jest waszym dziedzictwem, za które dziś bierzecie odpowiedzialność” – powiedział kard. Sepe.

Przedstawiciel papieża przypomniał postacie wielkich świętych i błogosławionych metropolii lwowskiej. Podkreślił też rolę wielu świeckich, „zwłaszcza tych, którzy podczas komunistycznych prześladowań nie tylko pozostali wierni Kościołowi, ale także, ryzykując własnym życiem, potajemnie katechizowali i dokonywali ogromnych wysiłków, aby zachować wiarę w swoich rodzinach. Wszyscy oni – duchowni i świeccy, kobiety i mężczyźni – uświęcali się w codziennym życiu, często w trudnych warunkach i zawirowaniach historii” – stwierdził włoski purpurat.

„Niech to duchowe dziedzictwo przypomina nam, skąd pochodzimy, do czego jesteśmy powołani i że jesteśmy świadkami Bożej miłości, Jego miłosierdzia i jedności. Dlatego jako wierni, wspierani sakramentami, wspólnie budujcie żywą Kościół, otwarty na potrzeby ubogich, odrzuconych i chorych. Szczególnie teraz, w czasach współczesnych napięć i konfliktów, metropolia lwowska może być przykładem życia w Duchu Świętym, silnej jedności, bogatej tożsamości, otwartej na dialog i przebaczenie” – zachęcił kaznodzieja.

Papieski legat zauważył, że obchody 650-lecia metropolii lwowskiej mają miejsce w dramatycznych czasach wojny, która pozostawia bolesny ślad w życiu ludzi: uchodźców, rannych, zniechęconych, cierpiących, zmarłych. „W tym kontekście jesteśmy szczególnie wdzięczni za wasze niezachwiane oddanie, za świadectwo wiary, nadziei i miłości, które dajecie tutaj, we Lwowie. Dziękujemy wam za wasze otwarte serca i konkretne działania na rzecz tych, którzy najbardziej tego potrzebują. Wasza posługa jest znakiem miłosierdzia Chrystusowego. Proszę, przyjmijcie te słowa wdzięczności jako wyraz naszej jedności w modlitwie i solidarności. Niech Pan umocni arcybiskupa i całą wspólnotę metropolii w tej trudnej, ale świętej misji” – powiedział kard. Sepe.

Emerytowany metropolita Neapolu, który przez wiele lat współpracował ze  świętym Janem Pawłem II, powtórzył jego zachętę – „Wypłyń na głębię”. „Wzywam was, tak jak on, abyście nie bali się podążać za Chrystusem, pomimo historycznych i politycznych trudności. Pielęgnujmy wiarę pomimo licznych trudności i budujmy przyszłość w duchu miłości, pokoju i jedności” – zaapelował. Dodał, iż to papieskie wezwanie „Duc in altum” stało się symbolem duchowej odnowy i nadziei, że Ukraina ponownie odnajdzie swoje miejsce w Europie jako kraj o głębokich chrześcijańskich korzeniach. „Niech niebo Lwowa i Ukrainy otworzy się, aby przyjąć upragniony pokój, a nie rakiety czy drony, które niosą tylko śmierć i zniszczenie. W tym wszystkim niech prowadzi was Matka Boża Łaskawa, Piękna Gwiazda miasta Lwowa. Trudno jest iść samemu, więc idźcie z Maryją, ponieważ Ona, Mater Ecclesiae, Matka Kościoła, jest wzorem pokory, posłuszeństwa Słowu Bożemu i służby” – stwierdził kaznodzieja.

Kardynał Sepe przekazał wiernym błogosławieństwo Ojca Świętego Leona XIV, „który błogosławi Lwów i całą metropolię i który w jedności ze świętym Janem Pawłem II powierza was opiece Matki Bożej i przypomina wam: «Pan z wami! Nie lękajcie się!». Niech Duch Święty ożywia was, prowadzi i umacnia w jedności i miłości – dzisiaj i zawsze. Niech Matka Boża was wspomaga! – zakończył swą homilię papieski legat.

Jako dar dla metropolii lwowskiej kardynał przekazał kielich używany przez św. Jana Pawła II podczas Eucharystii.

Na początku Eucharystii witając zgromadzonych metropolita lwowski, abp Mieczysław Mokrzycki podkreślił obecność na uroczystościach 650-lecia metropolii halicko-lwowskiej papieskiego legata, kard. Crescenzio Sepe. „Witam Cię, czcigodny gościu na terenie Kościoła lwowskiego, który, podobnie jak reszta ziemi ukraińskiej, jest pokryty wyrwami po rakietach, obolały ranami i kalectwem wielu obrońców, ofiar agresji wroga, zmęczonych świadomością brutalnych działań szatana, a jednocześnie przepełniony nadzieją na pomoc Bożą i ostateczne zwycięstwo dobra nad złem. Witam Cię, pielgrzymie i świadku nadziei Chrystusowej, i będę ci niezmiernie wdzięczny za modlitwę podczas tej Mszy św. Razem z tobą chcemy modlić się, aby Wszechmogący Pan przyjął naszą wdzięczność, skruchę i prośbę o zakończenie wojny i trwały pokój dla Ukrainy. Chcemy również podczas tej Eucharystii wspólnie wielbić Boga za wszystkich i wszystko, co przez sześć i pół wieku łączyło ludzi z Bogiem i błagało o Jego miłosierdzie. Pragniemy również prosić o łaskę, abyśmy byli wiernymi wyznawcami Chrystusa i odważnie głosili dobrą nowinę w dzisiejszym świecie” – powiedział abp Mokrzycki.

Uroczystości jubileuszowe rozpoczęły się od wniesienia do katedry relikwii błogosławionego Jakuba Strzemię, patrona archidiecezji lwowskiej. Następnie odbyła się adoracja Najświętszego Sakramentu, podczas której modlono się szczególnie o pokój na Ukrainie i o nowe powołania.

Następnie ks. prof. Józef Wołczański profesor nauk humanistycznych Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie przedstawił zgromadzonym referat na temat historii metropolii lwowskiej (halickiej). Po wykładzie odbyło się spotkanie robocze duchowieństwa archidiecezji lwowskiej.

Przed Drzwiami Świętymi katedry powitano legata papieskiego kardynała Crescenzio Sape. Wraz z przedstawicielami władz miejskich zasadził on drzewo przy katedrze. Od 2022 roku wybitni działacze Lwowa i goście z zagranicy sadzą drzewa wokół katedry.

Następnie kard. Sepe pomodlił się przy tablicy pamiątkowej upamiętniającej wizytę św. Jana Pawła II we Lwowie w 2001 roku, po czym procesja udała się do katedry. Przed ołtarzem kardynał i duchowni modlili się. Po modlitwie uroczyście odsłonięto obraz Matki Bożej Łaskawej – Ślicznej Gwiazdy Lwowa.

W uroczystości wziął udział m. in. przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Tadeusz Wojda SAC.

13 lutego 1375 roku, bullą papieża Grzegorza XI, została erygowana Metropolia Halicka– pierwsza katolicka metropolia obrządku łacińskiego na ziemiach dzisiejszej Ukrainy. Jej pierwszą siedzibą był Halicz, skąd arcybiskup sprawował jurysdykcję nad nowo utworzoną prowincją kościelną. Z czasem, w związku z rozwojem życia kościelnego i znaczeniem miasta, od roku 1412 siedziba Metropolii została przeniesiona do Lwowa, który stał się sercem Kościoła łacińskiego w tej części Europy.