USA: Zdaniem sądu Watykan może być pozwany za nadużycia seksualne duchowieństwa

Federalny sąd apelacyjny w Chicago orzekł, że Watykan może być pozwanym w grupowym procesie o odszkodowania dla ofiar nadużyć seksualnych duchowieństwa.

Pozew wniosło trzech mężczyzn ze stanu Kentucky, którzy twierdzą, że w dzieciństwie byli molestowani przez księży w parafiach diecezji Louisville.

Prawnicy powodów podnoszą, że Stolica Apostolska jako instytucja religijna, źle nadzorowała działalność podległych jej diecezji, a nawet tuszowała skandale z udziałem kapłanów. Według oskarżających dowodem na to jest specjalna instrukcja „Crimen Sollicitationis” wydana 16 marca 1962 r. przez ówczesne Święte Oficjum. Dokument, który upubliczniono w 2003 roku, miał ich zdaniem instruować władze kościelne, jak ukrywać sprawy związane z przypadkami nadużyć seksualnych duchowieństwa.

Dotąd amerykańskie sądy wyższej instancji oddalały pozwy przeciw rządom innych państw. Jednak tym razem sędzia Julia Smith Gibbons uznała, że pozew spełnia wymagania prawa i Watykan może odpowiadać za ukrywanie prawdy o rzekomych przestępstwach seksualnych księży. Sędzia zdecydowała też o wyłączeniu w tej sprawie immunitetu suwerennego państwa obcego, gwarantowanego przez specjalną ustawę (Foreign Sovereign Immunities Act).

W dwudziestostronicowym uzasadnieniu podkreślono, że Stolica Apostolska nie jest odpowiedzialna za czyny, których dopuścili się duchowni, gdyż zostały nie zostały popełnione „w ramach warunków z zatrudnienia”.

Tym samym sąd federalny podtrzymał decyzję sądu niższej instancji, który w styczniu 2007 roku dopuścił, aby Watykan był pozwanym w tym procesie.

Adwokat strony kościelnej, Jeffrey Lena określił orzeczenie sądu jako „bardzo daleko idące” i zauważył, że nie rozstrzyga ono, czy postępowanie Stolicy Apostolskiej przyczyniło się do wniesienia zarzutów w licznych sprawach o molestowanie seksualne przez katolickich duchownych. „Nie ma tu mowy o odpowiedzialności” – stwierdził.

List ówczesnego Świętego Oficjum „Crimen sollicitationis”, wyznaczał procedury dochodzenia kanonicznego w sprawach o nadużycia seksualne księży. Chodziło szczególnie o przypadki solicytacji, czyli wykorzystywania spowiedzi do nakłaniania penitentów czy penitentki do grzechu nieczystego. Nakazywał on pod karą ekskomuniki, ujawnianie solicytacji a także nadużyć seksualnych duchowieństwa, jeśli doszło do nich w związku z Sakramentem Pokuty.