Ustroń-Nierodzim: bp Pindel poświęcił zabytkowy kościół św. Anny

Bp Roman Pindel dedykował drewnianą świątynię pw. św. Anny w Ustroniu-Nierodzimiu i poświęcił jej ołtarz. Było to długo oczekiwane wydarzenie przez członków miejscowej wspólnoty. Parafia obchodzi w tym roku jubileusz 250-lecia pierwszego poświęcenia wówczas jeszcze filialnego kościoła.

Podczas uroczystej liturgii z udziałem kapłanów, biskup poświęcił i okadził ściany kościoła i ołtarz. W obrzędzie, wyrażającym wspólnotę Chrystusa z żyjącym Kościołem, ordynariusz namaścił olejem krzyżma świętego ołtarz i wyznaczone miejsca świątyni. Obrzęd konsekracji zwieńczyło uroczyste zapalenie światła symbolizującego Chrystusa.

Ordynariusza powitał w progach zabytkowej świątyni administrator parafii ks. Maciej Jenkner. Przypomniał jednocześnie, że pierwotnie ustroński kościół został poświęcony w roku 1769 przez skoczowskiego proboszcza Józefa Nepomucena Walderę. Porównał dedykację do swoistego sakramentu małżeństwa umożliwiającego ściślejsze związanie ludu wierzącego z Bogiem.

W homilii bp Pindel, nawiązując do czytania ewangelicznego o nawróceniu Zacheusza, zwrócił uwagę na słowa Jezusa: „Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu”. „Poprzez to, jak się zmienił Zacheusz ze swoimi domownikami, tak jego dom stał się świątynią. Tak też świątynią Boga staje się ta budowla, gdy Pan Bóg przychodzi do ludzi, którzy się tu gromadzą i pozwalają się przemienić” – podkreślił i wyraził nadzieję, że moment ostatecznej dedykacji świątyni będzie oznaczał ożywienie wiary w miejscowej wspólnocie parafialnej.

Kościół pw. św. Anny pochodzi z drugiej połowy XVIII w. Notatka o jego istnieniu była obecna w sprawozdaniu wizytatora kościelnego z roku 1688, wg. której kościół wybudowali protestanci podczas Reformacji tj. na przełomie XVI i XVII w. 18 kwietnia 1654 r. kościół przeszedł w ręce katolików.

Po tym, jak kościół popadł w ruinę i w połowie XVIII w. groził zawaleniem postawiono nowy – poświęcony w 1769 r. przez skoczowskiego proboszcza Józefa Nepomucena Walderę. Była to wówczas jeszcze świątynia filialna.

Kościół nierodzimski przeszedł gruntowny remont w latach 1965-1966 oraz w okresie 1998-1999. Obecny wystrój kościoła, z jasną polichromią wnętrza i z malowidłami na ścianach, jest efektem tej ostatniej renowacji. Kościół jest konstrukcji zrębowej, kryty gontem. Wyposażenie wnętrza jest późnobarokowe. Główny obraz ołtarzowy przedstawia św. Annę Samotrzecią, z Maryją i Dzieciątkiem Jezus, z 1704 roku.