VIII Diecezjalna Piesza Pielgrzymka Pokutna

Już po raz ósmy, 27 września, odbyła się Diecezjalna Piesza Pielgrzymka Pokutna z Ośna Lubuskiego do Górzycy. Wędrówka pod hasłem: „Pielgrzymi nadziei” była finalnym akcentem świętowania jubileuszu 900-lecia ustanowienia diecezji lubuskiej.

Pielgrzymka rozpoczęła się nabożeństwem pokutnym w kościele parafialnym pw. św. Jakuba Apostoła połączonym z adoracją Najświętszego Sakramentu i możliwością spowiedzi. – To, co nam towarzyszy w tej pielgrzymce, to chęć nawrócenia, spojrzenia na swoje serce, życie, ale także na nasze relacje do Pana Boga i drugiego człowieka – wyjaśnia ks. Jacek Błażkiewicz, rezydent parafii w Ośnie Lubuskim. – W ziemskiej pielgrzymce chcemy pokonywać zło dobrem, prosić Pana Boga, aby nam błogosławił i prowadził przez codzienne życie – dodaje.

W organizację pielgrzymki zaangażowany jest Zbigniew Cholewiński z Towarzystwa Patriotycznego Szczerbiec. – Dbam o sprawy techniczne pomagając księżom zorganizować całą pielgrzymkę – wyjaśnia pan Zbigniew. – Niosę do Matki Bożej swoje osobiste intencje, a także modlę się za naszą Ojczyznę – dodaje.

W tym roku na trasę wyruszyło blisko 40 pielgrzymów, którzy mieli do pokonania ok. 20 kilometrów lokalnymi drogami asfaltowymi i leśnymi wiodącymi z Ośna Lubuskiego przez Sienno, Spudłów, Targacz do Górzycy. Wśród pątników byli małżonkowie. – Mamy dużo intencji, które raz do roku chcemy zawierzyć Matce Bożej – wyjaśnia Teresa Malina, a mąż Robert dodaje: – To pielgrzymka pokutna i ten wysiłek i trud chcemy oddać Chrystusowi.

Na zakończenie pielgrzymki odbyła się Msza św. w Górzycy w parku górzyckim, a po jej zakończeniu festyn parafialny.

Wędrówka odbyła się po raz ósmy, ale pielgrzymowanie na tych terenach ma już długa tradycję. Do leżącej na terenie gminy Górzyca miejscowości Pamięcin (kiedyś noszącej nazwę „Panięcin”, niem. Frauendorf, tzn. „miejsce Pani”, czyli miejsce Matki Bożej), pątnicy pielgrzymowali już na przełomie XII i XIII wieku. Kult dotyczył prawdopodobnie najpierw relikwii jakiegoś świętego, a potem obrazu Matki Bożej. Gdy postanowiono wznieść nową siedzibę biskupów lubuskich w pobliskiej Górzycy, przeniesiono tam wizerunek maryjny. Możliwe, że stało się to już w 1276 r. Kult maryjny rozwijać się musiał bardzo dobrze, skoro sama Górzyca ma w swoim herbie oprócz dwóch skrzyżowanych pastorałów (odniesienie do herbu Lubusza, pierwszej stolicy biskupstwa lubuskiego), również sześcioramienną gwiazdę, symbol Matki Bożej.

Funkcjonowanie sanktuarium przerwane zostało wskutek konfliktu ze zwolennikami reformacji protestanckiej. Z inspiracji Jana z Kostrzyna, wójt ziemi torzymskiej wraz z knechtami torzymskimi w nocy z 14 na 15 czerwca 1551 r. urządził napad i zniszczył figurę Matki Bożej oraz zrabował otaczany kultem obraz i liczne wota. Kilkaset lat później, 24 listopada 1936 r., niemiecka młodzież męska z Kostrzyna zorganizowała pokutną pielgrzymkę do Górzycy wpisując się tym samym w podejmowane wówczas przez Kościół katolicki w Niemczech działania, których intencją był sprzeciw wobec rozwoju hitlerowskiego totalitaryzmu. Odbudowa kościoła parafialnego w Górzycy w 1982 r., nawiązującego do średniowiecznego sanktuarium, stała się podstawą do odnowienia kultu maryjnego wokół umieszczonego tam XVII-wiecznego obrazu Matki Łaski Bożej. Zapoczątkowane piesze pielgrzymki z Ośna do Górzycy nawiązują do tych wydarzeń.

Pielgrzymka była finalnym akcentem świętowania jubileuszu 900-lecia ustanowienia diecezji lubuskiej, która została utworzona za panowania Bolesława Krzywoustego w latach 1124/1125 w ramach metropolii gnieźnieńskiej. Obejmowała ziemie leżące w widłach rzek Odry i Warty oraz tereny na lewym brzegu Odry, po Sprewę. Siedzibą diecezji był najpierw Lubusz, później przez pewien czas Górzyca, leżąca po wschodniej stronie Odry, następnie ponownie Lubusz, a w końcu – po tym jak w 1373 r., podczas wojny o panowanie nad Brandenburgią, wojska cesarskie Karola Luksemburskiego spaliły katedrę w Lubuszu – Fürstenwalde nad Sprewą.

W 1424 r. wskutek zabiegów margrabiów brandenburskich diecezja została podporządkowana arcybiskupowi w Magdeburgu. W 1555 r. zmarł ostatni katolicki biskup lubuski Jan VII Horneburg i rozpoczęła się reformacja na terenie diecezji. Ostatnie katolickie nabożeństwo odprawiono w 1565 r.

Diecezja lubuska przestała istnieć w 1598 r.