W Iwanofrankowsku obchodzono 25. rocznicę odzyskania kościoła katolickiego

Pod przewodnictwem metropolity lwowskiego abp. Mieczysława Mokrzyckiego obchodzono 24 czerwca w Iwanofrankowsku (Stanisławowie) 25. rocznicę odzyskania miejscowego kościoła parafialnego pw. Chrystusa Króla. Przybyli księża z całego Przykarpacia, a we wspólnej modlitwie uczestniczyli też księża i wierni greckokatoliccy.

„Cieszę się bardzo, że mogłem osobiście uczestniczyć w tych obchodach również dlatego, że 25 lat temu przyjechałem po raz pierwszy na Ukrainę jako kapłan archidiecezji w Lubaczowie, czyli tej części archidiecezji lwowskiej, która pozostała w Polsce” – powiedział KAI abp Mokrzycki. Podkreślił, że trafił wówczas na uroczystość, gdy ks. Jan Olszański (1919-2003, późniejszy biskup kamienieckopodolski) otwierał i święcił ten kościół. Metropolita lwowski wyraził radość, że dzisiaj świątynia ta „tak pięknie wygląda i że jest tu tylu wiernych, bo wtedy była tylko garstka” i dodał, że pokazuje to potrzebę obecności Kościoła rzymskokatolickiego na Ukrainie.

Irena Rusanowska, rodowita mieszkanka Stanisławowa, przypomniała w rozmowie z KAI, że w czasach sowieckich w mieście pozamykano wszystkie kościoły i miejscowi Polacy musieli jeździć do katedry we Lwowie albo chodzili do miejscowej cerkwi. „Pisaliśmy wszędzie, aż do Moskwy, aby zwrócono nam kolegiatę czy inny kościół” – wspominała rozmówczyni agencji. Ze wzruszeniem opowiedziała, jak ludzie razem z ks. Kazimierzem Halimurką przez wiele lat odnawiali odzyskaną świątynię, która była pusta, nie było okien, fruwały w niej gołębie, a całość była strasznie zniszczona. „Gdy zebraliśmy się tu na nabożeństwo majowe, głos rozlegał się jak z nieba” – dodała parafianka.

Gorącymi oklaskami przywitali wierni swego wieloletniego proboszcza i dziekana iwanofrankowskiego, wspomnianego ks. Kazimierza Halimurkę. Obecnie służy on na Huculszczyźnie i przywraca do życia kościół w Worochcie.

„Nasza parafia jest ogólnomiejska a zarazem taka, że ze wszystkimi trzeba szukać wspólnego języka” – powiedział KAI obecny proboszcz ks. Bazyli Pawełko. Zaznaczył, że miejscowa wspólnota katolicka jest jedną z największych w tym regionie, którego stolicą jest Iwanofrankowsk, a kościół Chrystusa Króla jest jedyną czynną tu świątynią katolicką. Posługę duszpasterską pełni w niej dwóch kapłanów, wspieranych przez siostry urszulanki Unii Rzymskiej.

Od kilku lat modlą się tutaj także obcokrajowcy z różnych części Afryki, studiujący na miejscowych uczelniach wyższych, którzy uczęszczają na nabożeństwa w języku angielskim. Msza dla nich jest odprawiana w każdą niedzielę poza okresem letnim. W kościele odbywają się też koncerty muzyki organowej.

Początki kościoła Chrystusa Króla w Stanisławowie sięgają 20 listopada 1925, gdy w dzielnicy miasta, zwanej Górka, poświęcono ziemię pod budowę świątyni, zaprojektowanej w rok później przez architekta S. Trela. Budowa trwała – z przerwami (z powodu braku środków) – do 1932. Był to kościół przede wszystkim dla rodzin kolejarzy. Po wkroczeniu wojsk sowieckich we wrześniu 1939, 17 października tegoż roku zamknięto go, po czym w latach okupacji niemieckiej (1941-44) na kilka lat znów był otwarty. Po wojnie ponownie został zamknięty, a w latach 1961-89 był użytkowany jako magazyn. 24 czerwca 1989 ks. Jan Olszański rekonsekrował odzyskaną świątynię, którą niebawem zaczęto odbudowywać ze zniszczeń. Trwało to do 1999 roku.

Staraniem i za pieniądze obywateli polskich wzniesiono tu Kaplicę Pamięci, poświęconą członkom miejscowej polskiej inteligencji, zamordowanej w 1941 przez hitlerowców. Znajduje się tu również przywieziona z Polski kopia obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. 10 grudnia 2000 ówczesny arcybiskup (obecnie kardynał) Marian Jaworski poświęcił odnowione organy kościelne, które 7 lat wcześniej sprowadzono z Holandii.

Podobne obchody 25-lecia odzyskania świątyń, zabranych po II wojnie światowej przez reżim komunistyczny i nierzadko zamienionych na magazyny lub przebudowanych, odbywają się obecnie w wielu parafiach rzymskokatolickich na Ukrainie.