W Jerozolimie obchodzono uroczystość Znalezienia Krzyża Świętego

Tradycyjnie 7 maja w jerozolimskiej bazylice Zmartwychwstania Pańskiego obchodzono uroczystość Znalezienia Krzyża Świętego. Przywołuje ona dzieło św. Heleny, matki cesarza Konstantyna, której starania doprowadziły do odnalezienia i ustalenia prawdziwości tej bezcennej relikwii. Również dzięki niej rozpoczęto budowę w Jerozolimie pierwszej bazyliki Zmartwychwstania.

Jerozolimski kalendarz liturgiczny przewiduje oprócz wrześniowego (14 IX) Święta Podwyższenia Krzyża również celebrację znalezienia jego relikwii. Obchody rozpoczęły się 6 maja Liturgią Godziny Czytań, odprawioną w Grocie św. Heleny – miejscu odnalezienia relikwii. Uroczystej Eucharystii z udziałem licznych wiernych przewodniczył kustosz Ziemi Świętej o. Pierbattista Pizzaballa OFM. Uroczystości zakończyły się procesją wokół Bożego Grobu i Kalwarii, błogosławieństwem i uczczeniem relikwii.

W homilii ojciec kustosz przypomniał historyczne korzenie uroczystości, czyli wydanie w 313 edyktu tolerancyjnego przez Konstantyna Wielkiego, czego następstwem było odnalezienie relikwii Krzyża przez jego matkę – św. Helenę i wzniesienie pierwszej bazyliki Zmartwychwstania. Choć w ciągu wieków świątynia strzegąca Bożego Grobu i Kalwarii wielokrotnie była niszczona i przebudowywana, pozostaje do dziś miejscem ważnym dla wszystkich chrześcijan na całym świecie.

O. Pizzaballa nawiązał także do obecnej sytuacji wyznawców Chrystusa na Bliskim Wschodzie, którzy nie mogą publicznie wyznawać swojej wiary. Wezwał wiernych do żarliwej modlitwy za braci chrześcijan, którzy nie mogą cieszyć się pełną swobodą religijną i cierpią prześladowanie z powodu Krzyża. W Krzyżu Jezusa jest zbawienie i moc do autentycznego wyznawania wiary we wszelkich przeciwnościach – podkreślił kaznodzieja.

Wydanie edyktu poprzedziła wizja, jaką Konstantyn miał przed decydującą bitwą z Maksencjuszem w październiku 312 r. przy Moście Mulwijskim w Rzymie. Według przekazu Euzebiusza z Cezarei w przeddzień bitwy cesarz ujrzał na niebie świetlisty słup w formie krzyża i słowa „In hoc signo vinces” (W tym znaku zwyciężysz). Po zdobyciu władzy (6 lutego 313 r.) Konstantyn wydał edykt tolerancyjny, zwany mediolańskim, który stanowił punkt zwrotny w historii chrześcijaństwa. Dokument ten kończył prześladowania chrześcijan i ogłaszał swobodę religijną w wyznawaniu chrześcijaństwa. Heroiczna postawa wyznawców Chrystusa w pierwszych trzech wiekach krwawych prześladowań została nagrodzona pełną wolnością i cesarskimi przywilejami.