W. Kilar: góry to wolność, a im wyżej, tym wspanialszych ludzi spotykamy

Góry to wolność, a im wyżej idziemy w góry, tym wspanialszych ludzi możemy spotkać – mówił rok temu w rozmowie z KAI zmarły dziś w wieku 81 lat Wojciech Kilar. 13 października 2012 roku wraz z publicznością XVII Festiwalu Kompozytorów Polskich w Bielsku-Białej kompozytor świętował swoje 80. urodziny. Podczas koncertu grano utwory jubilata inspirowane górami.

Kilar w rozmowie przyznał, że folklor góralski jest bardzo wciągający i stanowi główne źródło inspiracji dla jego muzyki. „Co to są góry? To banał, ale góry to wolność. Gdy podchodzę, no może nie teraz, gdy jestem w formie nie nadającej się do łażenia po górach, dosłownie posuwając się coraz wyżej, spotyka się coraz wspanialszych ludzi. Im dalej się idzie, tym ci ludzie są wspanialsi – to ci, którzy poszli dalej, ci, którzy nie zatrzymali się na przykład na Hali Gąsienicowej czy w restauracji” – zauważał artysta.

Kompozytor przyznał, że folklor góralski stanowi dla niego główną inspirację muzyczną. „Mówimy naszą muzyką to, co chcielibyśmy przekazać ludziom, dać im jakieś przesłanie, uczynić ich, ośmielę się powiedzieć, trochę lepszymi” – podkreślał.

Tego wieczoru publiczność zebrana w Bielskim Centrum Kultury wysłuchała takich utworów Kilara jak: „II koncertu fortepianowy”, „Kościelec 1909”, „Siwa mgła” „Krzesany”. Po owacji na stojąco orkiestra zagrała jeszcze „Poloneza” z filmu „Pan Tadeusz”, a potem wspólnie odśpiewano jubilatowi „Sto lat”.

Wojciech Kilar urodził się 17 lipca 1932 r. we Lwowie. Po wojnie ukończył studia kompozytorskie w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach. W mieście tym napisał swoje największe dzieła. Był pianistą, kompozytorem, dyrygentem, autorem muzyki do ponad 130 filmów polskich i zagranicznych. m.in. do „Ziemi Obiecanej”, „Pana Tadeusa”, „Lalki”, „Pianisty”.

Współpracował z Krzysztofem Zanussim, Romanem Polańskim, Andrzejem Wajdą, Krzysztofem Kieślowskim, Jane Campion, Francisem Fordem Coppolą. Najsłynniejsze jego dzieła muzyczne to „Krzesany”, „Kościelec 1909”, „Siwa mgła”, „Exodus”, „Angelus”, „Orawa” oraz „Missa pro pace” („Msza o pokój”).