W kraju, który ma odwiedzić w tym roku papież Franciszek, eskaluje przemoc

Papieskie Stowarzyszenia Misyjne (missio) ostrzegają przed wzrostem przemocy między grupami etnicznymi i rodzinnymi w Papui Nowej Gwinei. W weekend ponad 50 osób zostało zabitych w wyniku waśni na wyżynach prowincji Enga. „Przedstawiciele katolickich organizacji kobiecych mówią nam, że próbują wpłynąć na mężczyzn, aby powstrzymać ich od walki” – powiedział rzecznik Missio Aachen. Jest to jednak możliwe tylko w bardzo ograniczonym zakresie.

Nowością jest okrucieństwo i brak zasad jakimi charakteryzują się konflikty. Organizacje partnerskie missio upatrują przyczyn takiego stanu rzeczy w rosnącej dostępności broni automatycznej, dramatycznym wzroście konsumpcji filmów gloryfikujących przemoc na platformach internetowych, uzależnieniu od narkotyków i alkoholu oraz trwałych strukturach patriarchalnych.

Dla missio Aachen wzmocnienie pozycji kobiet i dalsza profesjonalizacja pracy Kościoła z kobietami w Papui Nowej Gwinei jest ważnym obszarem projektu. Czasami Kościół katolicki wysyła przedstawicieli do tak zwanych komisji ds. rozwiązywania sporów. Jednak i ta praca staje się coraz bardziej niebezpieczna i nieprzewidywalna.

Papież Franciszek planuje w tym roku dużą podróż do regionu Azji Wschodniej i Pacyfiku. Oprócz Timoru Wschodniego i Indonezji, Papua-Nowa Gwinea znajduje się również w planie podróży papieża na sierpień. Wizyta nie została jeszcze oficjalnie potwierdzona.

„Missio” jest jednym z ponad 100 papieskich dzieł misyjnych na świecie. Swoje siedziby ma w Akwizgranie i Monachium. Akwizgrańską placówkę założył w 1832 r. mieszkający tam lekarz Heinrich Hahn. W kilka lat później, w 1836 r., powstało „Stowarzyszeni Misyjne Ludwiga” w Monachium. W 1922 r. papież Pius XI nadał obu dziełom rangę Papieskich Dzieł Misyjnych. Od 1972 r. oba dzieła, choć w znacznym stopniu działają samodzielnie, występują pod jednym szyldem.

Do zadań „missio” należy m.in. budowanie partnerskich kontaktów z Kościołami Afryki, Azji i Oceanii, realizowanie projektów pomocy w tych krajach, natomiast w Niemczech – budzenie świadomości pomocy tym krajom.