W Pińsku trwają przygotowania do stulecia diecezji

Do troski o dziedzictwo otrzymane w spadku od poprzednich pokoleń zachęcił wiernych biskup Antoni Dziemianko. Skierował on do wiernych list pasterski w związku z rozpoczęciem okresu trzech lat przygotowań do setnej rocznicy diecezji pińskiej, która będzie obchodzona w 2025 roku. Przypomniał, że tamtejsza wspólnota przeżywa bieżący rok liturgiczny jako Rok Nadziei.

Biskup Dziemianko zwrócił uwagę na znaczenie bogactwa wielkiego dziedzictwa Kościoła, jakie pozostawiły poprzednie pokolenia wierzących. Podkreślił szczególne znaczenie widzialnych znaków, jakimi są cenne stare kościoły i kaplice, sanktuaria, wspaniałe obrazy i przydrożne krzyże. „To dziedzictwo to także świątynie odrestaurowane po dziesięcioleciach ateizmu, kościoły i kaplice budowane w nowych dzielnicach szybko rozwijających się miast. Wszystkie te sanktuaria — stare i nowe — są dla nas darem Bożej Opatrzności, aby każdy miał dostęp do szczególnego miejsca, w którym może doświadczyć spotkania z Bogiem nie tylko na modlitwie, ale także w Eucharystii, w innych sakramentach, i pogrążyć się w adoracji Najświętszego Sakramentu i modlić się w obecności Chrystusa, który mieszka w milczeniu tabernakulum” – przypomniał ordynariusz diecezji pińskiej.

Biskup Dziemianko zwrócił uwagę na szczególne znaczenie kościelnych dzwonów wzywających wiernych na modlitwę i odgrywających istotną rolę w życiu człowieka, wyrażając swym dźwiękiem chwałę, jaką oddajemy Bogu. Przypomniał o ich roli w życiu ludu Bożego i podkreślił, że troska o nie jest szczególnym zadaniem wspólnota parafialnej.

W kontekście przygotowań do stulecia diecezji biskup piński zachęcił wspólnoty parafialne do zatroszczenia się o renowację kapliczek i dzwonów kościelnych. „Niech ten tradycyjny wyraz naszej wiary rozbrzmiewa odnowionym głosem dzwonów we wszystkich kościołach i kaplicach. Niekiedy ten dzwon może być dla niektórych impulsem do odnalezienia drogi do Kościoła. Wiemy, że w związku z migracjami ludzi do nowych miejsc zamieszkania i pracy, nawet wierzący często się gubią: trudno im znaleźć schronienie w nowym miejscu. A dźwięk dzwonu może pomóc im przypomnieć sobie kościół, odnaleźć go w każdym miejscu zamieszkania” – zaznaczył biskup Dziemianko.

Hierarcha wezwał do szczególnej solidarności z małymi wspólnotami parafialnymi, aby wszyscy mogli należycie przygotować się do stulecia diecezji pińskiej.

Diecezja pińska została utworzona po odzyskaniu przez Polskę niepodległości przez papieża Piusa XI 28 października 1925 roku, z terenu znajdującej się w granicach II RP części diecezji mińskiej. Pierwszym jej ordynariuszem został mianowany sługa Boży, bp Zygmunt Łoziński. Diecezja weszła w skład metropolii wileńskiej. Po II wojnie światowej większość jej terytorium znalazło się w Białoruskiej SRR. Od 1950 roku terenem diecezji pińskiej pozostającej w granicach PRL zarządzał administrator apostolski rezydujący w Drohiczynie na terenie Polski. Ze względu na trudną sytuację polityczną, administratorzy apostolscy unikali nazwy diecezja pińska i zamiast tego używali określenia diecezja w Drohiczynie n. Bugiem. Funkcje administratorów pełnili kolejno: ks. infułat dr Michał Krzywicki (1950-1967) i ks. biskup Władysław Jędruszuk (1967-1991), który następnie został pierwszym biskupem drohiczyńskim.

W 1991 pozostała przy Polsce część diecezji została przemianowana na diecezję drohiczyńską, (powiększono ją o cztery dekanaty z diecezji siedleckiej). Część diecezji, która znalazła się na terytorium Ukrainy, od 1996 roku należy do diecezji łuckiej. Części dawnych terenów diecezji znajdują się również w granicach archidiecezji mińsko-mohylewskiej i diecezji grodzieńskiej.

Na terenie diecezji pińskiej mieszka około 2 780 tys. osób w tym 50 825 katolików. Posługuje im 52 kapłanów, w tym 16 zakonnych. Istnieje tam 87 parafii.