W Słupsku 18 osób przyjęło szkaplerz NMP

Słupszczanie powierzyli swoje życie Matce Bożej z Góry Karmel. 18 osób przyjęło Jej szkaplerz z rąk bp. Zbigniewa Zielińskiego.

Uroczystości sprawowanej 16 lipca w sanktuarium św. Józefa Oblubieńca w Słupsku przewodniczył bp Zbigniew Zieliński. W czasie Mszy św. nałożył szkaplerze 18 osobom, które przed nim złożyły przyrzeczenie poświęcenia Niepokalanemu Sercu Maryi swojego życia. Słupszczanie przygotowywali się do tego wydarzenia poprzez 33-dniowe rekolekcje parafialne pod kierownictwem kustosza sanktuarium ks. Władysława Stec-Sali. To już kolejna edycja kilkutygodniowej formacji czcicieli Matki Bożej w tej parafii.

– Jest dla nas wielką radością, że gromadzimy się we wspomnienie liturgiczne Matki Bożej Szkaplerznej – powiedział ks. Stec-Sala. Jak wyjaśnił, w parafii żywa jest cześć dla jednego z największych miłośników nabożeństwa szkaplerznego, św. Jana Pawła II – od początku istnienia parafii 16. dnia każdego miesiąca odprawiana była Msza św. w jego intencji, a potem w intencji ogłoszenia jego świętości. To nabożeństwo do Matki Bożej chce podtrzymywać bractwo szkaplerzne zgromadzone przy sanktuarium św. Józefa.

Bp Zieliński zachęcał członków bractwa szkaplerznego, by przyjęcie znaku Matki Bożej z Góry Karmel było okazją do roztropnej troski o wiarę, nadzieję i miłość, a zarazem znajdywania w nim ochrony przed tym, co tym cnotom może zagrażać.

– Gromadzimy się po to, by przynaglić się do zadania sobie pytania o to, jak żyć, by się zbawić i stać się świętym – powiedział w homilii. Za istotną w budowaniu życiowej świętości wskazał troskę o to, by wyrzekać się zła, a wsparciem w tym jest ogrom duchowego bogactwa zawarty w szkaplerzu.

– Sam szkaplerz staje się dla nas tarczą, puklerzem, obroną przed tym co złe. Nie dokonuje się to przez kawałek płótna, ale przez to, co ono wyraża: zawierzenie się Panu Bogu przez Niepokalaną po to, by będąc Jej oddanym, oddać Jej swoje myśli, słowa, czyny – przekonywał biskup.

Przestrzegając przed atakami szatana na czcicieli Boga kaznodzieja nawiązał do starotestamentalnej tradycji chronienia się proroków Bożych na Górze Karmel. Zachęcał, by przynależność do wspólnoty szkaplerznej nie stała się powodem popadania ani w zuchwałość wobec obietnic Bożych, ani w utratę nadziei, lecz inspiracją do zdobywania świętości.

Szkaplerz związany jest z kultem Matki Bożej z Góry Karmel. W 1251r. Maryja objawiła się Szymonowi Stockowi, generałowi zakonu karmelitów, dając mu zadanie rozpowszechnienia tej formy nabożeństwa. Zapewniła wówczas, że kto będzie nosił ten Jej znak, nie zazna ognia piekielnego. W 1726 r. wspomnienie Matki Bożej z Góry Karmel rozciągnięto na cały Kościół i szkaplerz karmelitański stał się jedną z form pobożności Maryjnej w całym Kościele. Formą szkaplerza, będącego symbolem wierzchniej części habitu, są obecnie kawałki tkaniny z odpowiednim wizerunkiem zawieszone na piersi i plecach. Inną formą może być medalik szkaplerzny.