W sobotę uroczystości pogrzebowe śp. bp. Józefa Zawitkowskiego

Uroczystości pogrzebowe śp. bp. Józefa Zawitkowskiego, biskupa pomocniczego seniora Diecezji Łowickiej, odbędą się w sobotę 7 listopada w Łowiczu i Żdżarach.

O godz. 9.00 nastąpi wprowadzenie trumny do Bazyliki Katedralnej pw. Wniebowzięcia N.M.P. w Łowiczu i modlitwa różańcowa. O godz. 10.00 bp Andrzej Dziuba będzie przewodniczył Mszy Świętej żałobnej w tejże Bazylice Katedralnej.

O godz. 14.00 zostanie odprawiona Msza Święta pogrzebowa w kościele parafialnym w Żdżarach pod przewodnictwem biskupa pomocniczego Diecezji Łowickiej Wojciecha Osiala.

Po Mszy Świętej nastąpi złożenie ciała do grobu na miejscowym cmentarzu.

Józef Zawitkowski urodził się 23 listopada 1938 w Wale. Pochodził on z chłopskiej, bardzo religijnej rodziny. Jednym z ulubionych motywów kazań duchownego nazywanego „złotoustym biskupem” było poszanowanie pracy na roli oraz przywiązanie do ziemi ojczystej i szacunek dla chleba.

Od 1980 wygłaszał homilie podczas Mszy świętych transmitowanych z kościoła św. Krzyża w Warszawie przez I Program Polskiego Radia. Do 2006 wygłosił blisko 140 kazań.

W 1981 otrzymał przywilej noszenia rokiety i mantoletu. W 1985 został mianowany kanonikiem gremialnym prymasowskiej kapituły kolegiackiej w Łowiczu. Z Łowiczem związał się na trwałe w 1984 roku, gdy otrzymał stanowisko proboszcza ówczesnej kolegiaty łowickiej, która obecnie jest bazyliką mniejszą.

26 maja 1990 został mianowany biskupem pomocniczym w archidiecezji warszawskiej. Sakrę biskupią otrzymał kilka dni później w Łowiczu jako biskup tytularny Ausany. Święcenia biskupie otrzymał 9 czerwca 1990. Udzielił mu ich kard. Józef Glemp, któremu asystowali Damian Zimoń, biskup diecezjalny katowicki, i Władysław Miziołek, biskup pomocniczy warszawski. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Servus et filius ancillae” (Jam sługa Twój, syn służebnicy). W latach 1990–1992 piastował urząd wikariusza generalnego. Rezydował w Łowiczu jako tamtejszy wikariusz biskupi, pozostając proboszczem parafii kolegiackiej.

25 marca 1992 został mianowany biskupem pomocniczym dla nowo utworzonej diecezji łowickiej. W diecezji objął urząd wikariusza generalnego, a także przewodniczącego Wydziału Duszpasterskiego, Wydziału Nauki Katolickiej i Wydziału Spraw Zakonnych. Został ponadto członkiem Komisji Organistowskiej, a także rady kapłańskiej i kolegium konsultorów. 9 grudnia 2013 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa pomocniczego diecezji łowickiej.

W Konferencji Episkopatu Polski w latach 90. był członkiem Komisji ds. Duszpasterstwa Liturgicznego, w ramach której pełnił funkcję przewodniczącego Podkomisji ds. Muzyki Kościelnej. W 2008 został opiekunem duchowym Związku Towarzystw Gimnastycznych „Sokół” w Polsce.

Publikował pod pseudonimem ks. Tymoteusz. Autor m.in. modlitewników Panie mój; Tobie, Panie, zaufałem, bajek Dawno, dawno temu, a także książek: …będę z Panem gadał; Trzymaj się!; To jest Ktoś! Za swą twórczość literacką został laureatem Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej im. Franciszka Karpińskiego (1998, Nagrody specjalnej im. Włodzimierza Pietrzaka, Nagrody im. ks. prof. Janusza Pasierba (2004), a także Feniksa Specjalnego (2012), wyróżnienia przyznanego przez Stowarzyszenie Wydawców Katolickich. W 2007 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Postanowieniem prezydenta RP Lecha Wałęsy z 31 sierpnia 1995 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.