Wąchock: wybrano opata cystersów

62-letni o. Eugeniusz Augustyn został wybrany opatem cysterskiego klasztoru w Wąchocku w diecezji radomskiej. Kapituła wyborcza odbyła się dzisiaj w opactwie. O. Augustyn obchodzi w tym roku 30. rocznicę święceń kapłańskich.

Ojcowie i bracia kapitulni w tajnym głosowaniu zdecydowali, że opactwem wąchockim przez kolejne 10 lat będzie kierował dotychczasowy opat o. Eugeniusz Augustyn. Kapituła wyborcza rozpoczęła się Mszą św. sprawowaną w kościele klasztornym, której przewodniczył opat klasztoru w Jędrzejowie o. Edward Stradomski, natomiast homilię wygłosił opat Prezes Polskiej Kongregacji Zakonu Cystersów o. Piotr Chojnacki. Następnie wspólnota mnichów wąchockich zebrała się w sali kapitulnej, gdzie dokonano wyboru na urząd opata.

W klasztorach cysterskich urząd opata sprawowany jest w dziesięcioletniej kadencji z możliwością ponownego wyboru, pod warunkiem że kandydat nie ukończył 75. roku życia.

Podczas sprawowania liturgii opat, podobnie jak biskup, ma prawo do noszenia mitry, pastorału i pektorału. Spośród braci zakonnych opat wyróżnia się białym nakryciem głowy, czyli piuską i pektorałem, czyli krzyżem zawieszonym na wysokości piersi.

O. Eugeniusz Augustyn urodził się 7 lutego 1954 r. w Ołpinach w diecezji tarnowskiej. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk abp. Damiana Zimonia w 1986 roku. Przez 7 lat był wikariuszem w parafii św. Floriana w Wąchocku, przez kolejne 7 lat – jej proboszczem, a potem przez 5 lat był proboszczem w Krzeszowie. Ukończył studia na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie na kierunku historia Kościoła. Interesuje się sportem, jeździ na nartach, gra w piłkę nożną i tenisa stołowego. Gra również na gitarze, choć – zastrzega – nie oznacza to, że umie na niej grać. Lubi pracę z młodzieżą oraz interesuje się polską literaturą.

Oprócz Wąchocka, główne ich klasztory znajdują się w Jędrzejowie, Krakowie i Sczyrzycy.

Opactwo cystersów w Wąchocku zostało założone w początkach rządów Kazimierza II w XII w. Bezpośrednim fundatorem był biskup krakowski Gedko z rodu Gryfitów. W pierwszej połowie XIII w. jeden z następców Gryfity – biskup Iwo Odrowąż – sprowadził do Wąchocka włoski warsztat budowlany mistrza Simona, który rozpoczął budowę trójnawowej bazyliki z transeptem i kaplicami po bokach prezbiterium. Mury oblicowano dwubarwnym kamieniem. Poziome pasy żółtego i czerwonobrunatnego piaskowca do dzisiaj decydują o wyglądzie kościoła. Wewnątrz główną dekoracją jest kamieniarka (rozety, służki, żebra sklepienne i portal).

W Wąchocku zachowało się wiele elementów dawnego klasztoru – w skrzydle wschodnim armarium (skarbiec, gdzie przechowywano m.in. księgozbiór), kapitularz, fraternia (sala wspólnej pracy), a na piętrze dormitorium (sypialnia), w skrzydle refektarz (jadalnia) z bogatą kamieniarką romańską.