Walka z rakiem zbliża do Boga

Do uczynienia ze swej choroby drogi zbliżania się do Boga zachęcił osoby cierpiące na raka arcybiskup Chicago kard. Francis E. George, sam dotknięty od kilku tygodni tą chorobą.

W artykule wstępnym zamieszczonym 26 sierpnia na łamach pisma archidiecezjalnego „Catholic New World” 75-letni obecnie hierarcha przedstawił swe przemyślenia po wykryciu u niego kilka tygodni temu guza nerki i wątroby. 15 września czeka go operacja usunięcia obu „obcych ciał”.

Jeśli ludzie wykorzystują zdiagnozowanie u nich raka do wzrostu duchowego, „wówczas nawet moja choroba i w pewnym okresie, jeszcze mi nieznanym, moja śmierć, będą odpowiedzią na moje modlitwy sprzed lat” – napisał kardynał w artykule. Przypomniał, że modlił się wtedy, aby on sam i ci wszyscy, których Bóg pozwolił mu do tego czasu poznać, „mogli żyć w taki sposób, aby wypełniła się wola Pana dla zbawienia świata”. Zaznaczył również, że czekająca go operacja i leczenie będą dlań „prawdopodobnie czasem próby na najbliższe miesiące”.

Metropolita Chicago wyraził „głęboką wdzięczność” tym wszystkim, którzy modlą się za niego, dodając, że w ciągu ostatnich 6 lat, tzn. od czasu, gdy po raz pierwszy stwierdzono u niego nowotwór, sporządził „długi wykaz” chorych na raka, którzy także prosili goo o modlitwę za nich. „Nie jest to mały klub i każdy ma w nim własną historię przed chorobą i leczeniem” – dodał.

Według kard. George’a, ci, którzy przeżywają swe życie w więzi z Bogiem, „zaczynają już teraz żyć w Jego królestwie, głoszonym przez proroków i uosabianym przez Jezusa”. Królestwo Boże wywodzi się „z osobistej ofiary miłości, która przenika ten świat” – dodał autor artykułu.

Kard. Francis Eugene George urodził się 16 stycznia 1937 w Chicago. W wieku 13 lat zapadł na paraliż dziecięcy (heinemedina), z którego wprawdzie został uleczony, ale do dzisiaj ma trudności z poruszaniem się. W 1957 wstąpił do Zgromadzenia Oblatów Maryi Niepokalanej (OMI), po czym kształcił się na uczelniach katolickich USA, Kanady i Rzymu. 21 grudnia 1963 przyjął jako zakonnik święcenia kapłańskie. Pracował następnie duszpastersko w swej rodzimej archidiecezji i w swym zgromadzeniu (m.in. w latach 1973-74 był prowincjałem zachodniego regionu oblatów).

10 lipca 1990 Jan Paweł II mianował go biskupem Yakimy na północnym zachodzie Stanów Zjednoczonych; sakrę nowy biskup przyjął 21 września tegoż roku. 30 kwietnia 1996 papież powołał go na arcybiskupa-metropolitę Portlandu w Oregonie, skąd w niespełna rok później – 8 kwietnia 1997 przeniósł go na katedrę arcybiskupią jego miasta rodzinnego, a na konsystorzu 21 lutego 1998 mianował go kardynałem. F. George został ósmym w historii arcybiskupem Chicago, a pierwszym, który tu się urodził. W latach 2007-10 był przewodniczącym Konferencji Biskupów Katolickich USA.

Uczestniczył też w wielu ważnych wydarzeniach Kościoła powszechnego, w tym w kilku zgromadzeniach Synodu Biskupów, a w 1997 był tzw. sekretarzem specjalnym zgromadzenia specjalnego dla Ameryki. W marcu 2001 na prośbę Jana Pawła II głosił rekolekcje dla niego i Kurii Rzymskiej w Watykanie. W kwietniu 2005 wziął udział w konklawe, które wybrało Benedykta XVI.

Pod koniec 2006 r. po raz pierwszy stwierdzono u kardynała raka prostaty, ale usunięto mu wówczas guz i zlikwidowano przerzuty. Tymczasem 16 sierpnia br. archidiecezja chicagowska ogłosiła komunikat stwierdzający, iż u kardynała ponownie wykryto tkanki rakowe, tym razem w jego nerce i wątrobie, oraz wezwała wiernych do modlitw w jego intencji.

Również metropolita Nowego Jorku i przewodniczący episkopatu USA kard. Timothy M. Dolan zachęcił do modlitewnego wsparcia swego brata w biskupstwie. „Kard. George jest moim bohaterem. Jest wybitnym hierarchą i ogromnie mi pomógł jako bezpośredni poprzednik na stanowisku. Wiem, że w obliczu tego wyzwania, tak jak zawsze zachowa wielką moc i pokój, zrodzone z głębokiego umiłowania i zaufania do Boga” – napisał kard. Dolan.