Warszawa: bp B. Dembowski świętował 20-lecie sakry biskupiej

W gronie przyjaciół z KIK oraz z duszpasterstwa niewidomych bp Bronisław Dembowski przewodniczył 15 kwietnia Mszy św. dziękczynnej w warszawskim kościele św. Marcina z okazji 20.rocznicy swej sakry biskupiej. Wśród uczestników byli: pierwszy niekomunistyczny premier rządu polskiego po wojnie Tadeusz Mazowiecki oraz min. Jacek Michałowski, szef Kancelarii Prezydenta RP.

Rektor kościoła św. Marcina, ks. dr Andrzej Gałka zaznaczył na wstępie liturgii, że bp Bronisław jest związany z tą świątynią od grudnia 1956 r., kiedy to jako młody ksiądz odprawił tu pasterkę. Ks. Gałka wspomniał swoją rozmowę z ks. Dembowskim sprzed 20 lat, kiedy pytał go, czy spodziewa się, że zostanie biskupem. W odpowiedzi usłyszał: „Słuchaj – zjadł świat kwiat, niech zeżre i łodygę”. Po nominacji ks. Dembowskiego na biskupa włocławskiego, ks. Gałka zadzwonił doń i powiedział: „Nie zjadł świat kwiata”.

W kazaniu biskup-senior wyznał, że decyzję o zostaniu księdzem podjął w 1942 r., kiedy uświadomił sobie, że stracił matkę, która wraz jego siostrą zginęła w obozie koncentracyjnym w Ravensbruck. Gdy oświadczył rodzinie, że postanowił być sługa Chrystusa, stryjenka wyraziła wątpliwość: „może to nie jest powołanie, tylko powojenny Weltschmerz” (ból świata). Dlatego ks. Dembowski zaczął studiować filozofię na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie jego mistrzem był prof. Władysław Tatarkiewicz. Wielu jego kolegów przyjęło światopogląd marksistowski, dlatego student Dembowski już wówczas szukał intelektualnych podstaw wiary.

Jubilat wspominał swoją posługę kapłańską w Warszawie i pasterską w diecezji włocławskiej. Podkreślił, że starał się postępować tak, jak odpowiedział Janowi Pawłowi II na pytanie, co właściwie przy tej Piwnej „wyrabiacie”. Ks. Dembowski odpowiedział wówczas: „Próbujemy odpowiadać na pytania, jakie stawia życie”. Jubilat wyznał, że chciałby umieć tak przejść z życia do Życia, jak to uczynił bł. Jan Paweł II.

Bp Bronisław Dembowski urodził się 2 października 1927 r., w latach 1992 – 2003 by l biskupem włocławskim. Wcześniej był znanym duszpasterzem inteligencji i wieloletnim kapelanem Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie. Zasłużył się bardzo dla ruchu ekumenicznego w Polsce, będąc gospodarzem comiesięcznych nabożeństw ekumenicznych w kościele św. Marcina i głosząc kazania w świątyniach różnych wyznań chrześcijańskich. Przy kościele św. Marcina kierował w stanie wojennym Prymasowskim Komitetem Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom. Był członkiem Międzynarodowej Rady Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym i krajowym duszpasterzem tego ruchu, pełnił tez funkcję asystenta kościelnego Rady Ruchów Katolickich w Polsce. Przewodniczył Komitetu Konferencji Episkopatu Polski do Dialogu z Niewierzącymi oraz współprzewodniczył Komisji Dialogu Ekumenicznego z Kościołem Starokatolickim Mariawitów. Jego dewizą biskupią są słowa: „Caritas et Veritas” (Miłość i prawda).