Warszawa: jutro pogrzeb Marii Stypułkowskiej-Chojeckiej ps. „Kama”

Jutro o godz. 11.30, Mszą św. w katedrze polowej w Warszawie rozpoczną się uroczystości pogrzebowe Marii Stypułkowskiej-Chojeckiej ps. „Kama”. Była łączniczką batalionu „Parasol” Armii Krajowej, uczestniczką Powstania Warszawskiego oraz wielu akcji dywersyjnych, sabotażowych i bojowych, m.in. likwidacji gen. SS i policji Franza Kutschery.

Po Mszy św., której przewodniczyć będzie Biskup Polowy Józef Guzdek, uroczystości pogrzebowe odbędą się na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Maria Stypułkowska urodziła się 24 września 1926 r. w Warszawie. Od 1937 r. była harcerką 58. Warszawskiej Żeńskiej Drużyny Harcerzy.

We wrześniu 1939 r. ze swoją drużyną pełniła służbę pomocniczą na Dworcu Głównym w Al. Jerozolimskich; w ramach Harcerskiego Pogotowia Wojennego, gdzie opiekowała się kobietami z dziećmi i ludźmi starszymi.

W czasie okupacji była harcerką Szarych Szeregów, odbyła kurs sanitarny i łączności, przeszła przeszkolenie bojowe, ukończyła Szkołę Podchorążych Piechoty "Agricola". Mając 17 lat została zaprzysiężona jako żołnierz AK, z przydziałem do oddziału noszącego kolejne kryptonimy: "Agat", "Pegaz", a potem "Parasol".

Była łączniczką i wywiadowczynią. Prowadziła rozpoznania i uczestniczyła w wielu akcjach dywersyjnych, sabotażowych i bojowych m.in. Akcji Kutschera, Akcji Koppe, Akcji Stamm i Akcji Weffels.

W czasie Powstania Warszawskiego przeprowadzała kanałami rannych towarzyszy broni, pełniła także funkcję sanitariuszki, założyła punkt sanitarny na Starym Mieście. Była dwukrotnie ranna.

Po wojnie ukończyła studia pedagogiczne. Maria Stypułkowska – Chojecka uczestniczyła w życiu Środowiska Żołnierzy Batalionu AK "Parasol", w którym była przewodniczącą Komisji Historycznej i Współpracy z Młodzieżą. Należała do Światowego Związku Żołnierzy AK oraz Związku Powstańców Warszawskich. ponadto działała w Stowarzyszeniu Szarych Szeregów, w którym była przewodniczącą Rady Naczelnej.

W latach 1989-1990 współorganizowała Fundację im. Gen. Leopolda Okulickiego, gdzie założyła Specjalistyczną Przychodnię Lekarską dla weteranów wojennych, w której pracowała społecznie do 1999 r., dbając o poprawę zdrowia kombatantów. Weszła w skład Ogólnopolskiego Komitetu Budowy Muzeum Powstania Warszawskiego. Była także członkiem Komitetu Budowy Pomnika Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej – oraz współautorem jego nazwy. Awansowana do stopnia majora w stanie spoczynku.

Uhonorowana Krzyżem Walecznych (dwukrotnie), Krzyż Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti. 31 lipca 2010 otrzymała honorowe obywatelstwo miasta stołecznego Warszawy.

Zmarła 5 lutego w wieku 89 lat.