Warszawa: na Powązkach pożegnano zmarłą tragicznie prof. J. Słomińską

Na warszawskich Powązkach pożegnano 14 listopada prof. Janinę Słomińską, zmarłą tragicznie w wieku 85 lat socjolog, działaczkę Klubu Inteligencji Katolickiej i współzałożycielkę Stowarzyszenia Przymierze Rodzin. Od ponad 60 lat była ona członkinią Świeckiego Instytutu Dominikańskiego z Orleanu.

Msza pogrzebowa w kościele św. Karola Boromeusza, której przewodniczył socjolog o. prof. Andrzej Potocki OP, była – jak sam podkreślił – dziękczynieniem za dar życia prof. Słomińskiej. Przypomniał jej ponad 60-letnią przynależność do Świeckiego Instytutu Dominikańskiego z Orleanu, lata pracy dydaktycznej i naukowej w Akademii Teologii Katolickiej oraz intensywne zaangażowanie w warszawskim Klubie Inteligencji Katolickiej a potem w Przymierzu Rodzin.

Dominikanin wspominał „gorliwość, odpowiedzialność i zatroskanie zmarłej o sprawy Boże i o sprawy ludzi” a także jej zaangażowanie w różne struktury polskiego laikatu, m.in. w Krajowej Radzie Katolików Świeckich. "Wielu z tu obecnych uczyło się od niej całe dziesiątki lat, sam jestem jej wielkim dłużnikiem" – dodał główny celebrans, socjolog, przez wiele lat związany z Uniwersytetem Warszawskim.

"Odeszła nagle, zginęła w wypadku 31 października, wracając do domu z kościoła parafialnego, ale w duchu wiary trzeba powiedzieć, że może odeszła w najwłaściwszym dla siebie czasie: niosła Jezusa w swoim sercu, wracając z Eucharystii" – powiedział w homilii o. Witold Słabig OP. Przypomniał, że prof. Słomińska zmarła w wigilię uroczystości Wszystkich Świętych, "w porze, gdy w kościołach zaczynały rozbrzmiewać słowa z Góry Błogosławieństw: błogosławieni ubodzy, wprowadzający pokój, czystego serca, ci którzy się potrafią smucić ze smucącymi, którzy zabiegają o sprawiedliwość".

"Janina już jest ze świętymi albo bardzo blisko" – wyraził nadzieję dominikanin, dodając, że „czas jej odejścia jest także słowem Boga”. O. Słabig wspomniał również, że bardzo bliscy sercu zmarłej byli świeccy i bardzo jej zależało na „ich wierze i formacji".

Kaznodzieja przytoczył również słowa swojego współbrata o. Michała Palucha OP. Ten wybitny teolog, rektor krakowskiego Kolegium Dominikanów, który był spowiednikiem zmarłej, wspominając ją, posłużył się analogią. „Kiedyś zarówno o. Bocheński, jak i prof. Swieżawski, tak różni, powiedzieli i napisali o o. Jacku Woronieckim, że to była najmądrzejsza osoba, jaką w życiu spotkali. Miałbym ochotę coś podobnego powiedzieć o Pani Ince: dystans do siebie, troska o innych, a wszystko ze spokojnym odniesieniem nadprzyrodzonym. Potrafiła zająć swoje miejsce, miejsce kogoś, kto jest ważny dla innych, ale kto bynajmniej nie myśli o sobie, że jest niezastąpiony” – napisał ze Stanów Zjednoczonych teolog dominikański.

Mszę pogrzebową wraz z o. prof. Potockim OP koncelebrowali m.in. dominikanie, jezuici i dolorysta. Z Anglii przybyła odpowiedzialna generalna Świeckiego Instytutu Dominikańskiego z Orleanu, obecna była także odpowiedzialna prowincjalna. Zmarłą pożegnali krewni i przyjaciele, członkowie Klubu Inteligencji Katolickiej i Przymierza Rodzin. Trumnę z ciałem zmarłej złożono w rodzinnym grobowcu na Powązkach.

Prof. Janina Słomińska była jedną z pierwszych Polek w założonym we Francji Świeckim Instytucie Dominikańskim z Orleanu, do którego wstąpiła w 1952 r. W ciągu 61 lat wielokrotnie była wybierana do rady generalnej lub rady prowincjalnej tego instytutu. Zmarła była socjologiem religii i cenioną wykładowczynią akademicką. Kierowała katedrą mikrosocjologii Wydziału Kościelnych Nauk Historycznych i Społecznych Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Należała do Polskiego Towarzystwa Socjologicznego i Międzynarodowego Stowarzyszenia Socjologii Religii (Société Internationale de Sociologie des Religions).

W latach 1947-51 studiowała psychologię wychowawczą na Uniwersytecie Warszawskim, następnie – 1948-52 – katechetykę na Wydziale Teologii Katolickiej UW. Studia doktoranckie ukończyła już na Akademii Teologii Katolickiej, gdzie w 1973 obroniła doktorat a w 1982 uzyskała habilitację. Od 1974 r. była pracownikiem naukowo-dydaktycznym ATK. Jest autorką m.in. książek pt. „Wychowanie religijne w rodzinie: typy postaw rodziców w zakresie wychowania religijnego” (1984) oraz „Mechanizmy i funkcje grup młodzieżowych” (1986).

W latach 1957-1960 była nauczycielką religii w Państwowej Szkole Ogólnokształcącej nr 30 w Warszawie, a po usunięciu religii ze szkół przez 10 lat katechetką w parafii Narodzenia NMP w Warszawie. Od tamtego czasu była aktywną członkinią Kolegium Katechetycznego działającego przy Kurii Metropolitalnej Warszawskiej.

W latach 1972-90 kierowała Działem Programowym warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej. Od 1976 r. była animatorką Odnowy w Duchu Świętym, a w okresie stanu wojennego współtworzyła ruch a następnie stowarzyszenie Przymierze Rodzin. Była długoletnią członkinią zarządu i członkinią honorową tego stowarzyszenia. "Żegnamy niezwykłą osobę kochającą ludzi. Będzie jej nam brakowało" – wspominal zmarłą przedstawiciele zarządu Przymierza Rodzin.

Prof. Słomińska od 1980 r. była członkinią Komisji Episkopatu Polski ds. Realizacji Uchwał Soboru Watykańskiego II a następnie Komisji KEP ds. Apostolstwa Świeckich oraz delegatką na Europejskie Forum Laikatu. W kadencji 1998-2002 wchodziła również w skład Krajowej Rady Katolików Świeckich.

Zmarła 31 października w Warszawie, w wypadku. Miała 85 lat.