Warszawa: pogrzeb ks. prof. Mieczysława Lubańskiego – oddanego kapłana i naukowca

Byłeś dla nas nie tylko dobrym nauczycielem i wykładowcą, ale także prawdziwym ojcem, który dzieląc się swoją wiedzą, doświadczeniem i życzliwością, wspierał nas na drogach naszego życia – tak wspominali śp. ks. prof. dr hab. Mieczysława C. Lubańskiego jego wychowankowie i współpracownicy. Msza pogrzebowa zmarłego 4 lipca znanego naukowca i wykładowcy oraz wychowawcy kilku pokoleń kleryków odbyła się w kościele Matki Bożej Różańcowej na stołecznym Bródnie.

Liturgię koncelebrowało kilkudziesięciu kapłanów wraz z trzema biskupami: Markiem Solarczykiem, bp Rafałem Markowskim oraz Michałem Janochą.

Bp Markowski podkreślił w homilii, że jedynie śmierć i Zmartwychwstanie Jezusa odsłaniają nam sens ludzkiego cierpienia i śmierci. Przyznał, że choć stanowi ona kres, do którego każdy zmierza, to jednak nie oznacza unicestwienia, jest powrotem do Domu Ojca. – Każdy człowiek przemierza tę drogę, jednak dla każdego jest ona inna. Dla jednych krótsza, dla innych dłuższa. Dla jednych bardziej naznaczona cierpieniem dla innych mniej. Doświadczamy na niej słabości, grzechu, upadków ale też i powrotów do Ojca do którego powoli zmierzamy – tłumaczył kaznodzieja.

Przypomniał, że lata młodości śp. ks. Lubańskiego przypadły na okres okupacji. – Kiedy wybuchła II wojna światowa miał zaledwie 15 lat. Pomimo dramatycznych okoliczności, w jakich przyszło mu przeżywać lata młodości, próbował żyć normalnie. Przykładem jego silnej woli i osobowości jest chociażby ukończenie liceum i zrobienie matury – wspomniał hierarcha.

Zaznaczył też, że przez 45 lat śp. ks. Lubański był wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Warszawie. – Ile to pokoleń, ilu to kapłanów, którzy spotkali się nie tylko z niezwykłą osobowością, ale również dzięki niej zdobyli wiedzę. Cechowały go żelazna konsekwencja i logika, które pozwalały spokojnie spojrzeć na życie, na to czego człowiek doświadcza, nie popadając w niepotrzebne emocje ale spokojnie odnosząc się do tego czego się doświadcza – zauważył bp pomocniczy archidiecezji warszawskiej.

– Dziękujemy więc Bogu za 90 lat jego życia, za 57 lat jego życia kapłańskiego, za całe lata działalności dydaktycznej, za całe pokolenia przez niego wychowane i przygotowane do dorosłego życia – powiedział na zakończenie bp Markowski.

Po liturgii ciało śp. ks. Lubańskiego przewieziono na Cmentarz Bródnowski i złożono w grobie rodzinnym.

Ks. prof. Mieczysław Cyprian Lubański urodził się 26 września 1924 r. w Warszawie. Studiował matematykę na Wydziale Matematyki–Fizyki-Chemii Uniwersytetu Warszawskiego (1945-1950), a także filozofię i teologię w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie (1955-1958) oraz filozofię przyrody na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (1959-1962). Doktorat z filozofii w zakresie filozofii przyrody uzyskał na KUL w 1965 r. Stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie filozofii matematyki i filozofii przyrodoznawstwa uzyskał na Akademii Teologii Katolickiej w 1973. Tytuł naukowy profesora zwyczajnego otrzymał w 1990 r.

Prowadził działalność dydaktyczną na Uniwersytecie Warszawskim (1949-1955), w Katedrze Matematyki na kierunku Filozofii Przyrody KUL (1963-1965); w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie; na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej ATK/UKSW (od 1983). Był także autorem i redaktorem kilkuset publikacji naukowych. Wypromował 7 doktorów. Był promotorem 37 prac dyplomowych oraz recenzentem wielu rozpraw naukowych i publikacji specjalistycznych.

Zmarł 4 lipca w Mazowieckim Szpitalu Bródnowskim w wieku 90 lat, w kapłaństwie przeżywszy 56 lat.