Diecezjalna Droga Krzyżowa przeszła w piątek wieczorem ulicami warszawskiej Pragi. Do odczytywania kolejnych stacji w perspektywie własnego życia zachęcił wiernych na wstępie nabożeństwa abp Henryk Hoser. – Będziemy prosić abyśmy mogli tak jak On powstawać z każdego upadku, jak On wiernie nieść krzyż do końca i jak On z nim umrzeć – mówił ordynariusz warszawsko-praski.

Ruszając spod pomnika Kościuszkowców przy ulicy Okrzei wierni podążyli ulicami Kłopotowskiego i Floriańską do pomnika Księdza Ignacego Skorupki ustawionego przed katedrą św. Michała Archanioła i św. Floriana, gdzie błogosławieństwa końcowego udzieli wszystkim ordynariusz warszawsko-praski.

Tegoroczne rozważania przygotował wikariusz parafii św. Włodzimierza ks. dr Robert Wielądek. Zachęcał w nich aby na Drogę Krzyżową, a w tym również i na ludzkie cierpienie spojrzeć oczami Boga Ojca. – Z perspektywy Stwórcy racja należy do Chrystusa, nie do Piłata. Z perspektywy Boskiej godność królewska należy do Chrystusa, nie do Piłata. W perspektywie Boskiej Piłat osądza raczej samego siebie niż Jezusa. W perspektywie Boskiej Chrystus idzie na życie, a nie na śmierć – powiedział duchowny.

Ks. Wielądek przestrzegał także przed oskarżaniem Boga o ludzkie cierpienia. – Na kartach Pisma Świętego możemy przeczytać, że Bóg dopuszczając na człowieka doświadczenie, daje mu także łaskę. – "Jednak nie słabość jest błogosławieństwem, ale błogosławieństwo przychodzi razem ze słabością".

Na zakończenie nabożeństwa abp Hoser zwrócł uwagę, że cierpienie samo w sobie jest złem. Tylko w Chrystusie nabiera ono sensu i można je użyć jako narzędzie prowadzące do radości i pełni życia. Ordynariusz warszawsko-praski podziękował także wszystkim stanom i grupom zawodowym, które przygotowały i uczestniczyły w Drodze Krzyżowej. – Tym nabożeństwem rozpoczynamy bardzo intensywny czas przeżyć duchowych począwszy od Niedzieli Palmowej poprzez Triduum Paschalne i kanonizację Jana XXIII i Jana Pawła II – podsumował arcybiskup.

Diecezjalna Droga Krzyżowa przeszła wczoraj wieczorem ulicami Pragi. Ruszając spod pomnika Kościuszkowców przy ulicy Okrzei wierni podążyli ulicami Kłopotowskiego i Floriańską do pomnika Księdza Ignacego Skorupki ustawionego przed Katedrą, gdzie błogosławieństwa końcowego udzieli wszystkim jej uczestnikom abp Henryk Hoser. Tegoroczne rozważania przygotowane przez personel medyczny przypomniały o obecności Chrystusa w cierpiących.

– Krzyż w naszym życiu to nie tylko dwie skrzyżowane beli, ale niekiedy jest to niezrozumienie, samotność, choroba, wózek inwalidzki kogoś bliskiego czy w końcu łóżko na którym leży umierający – podkreślono. I jak dodano – Czasami wystarczy jedynie serdeczne słowo, przyjazny gest, uśmiech, lub otarcie łez aby przynieść pomoc i ulgę.

Zwrócono także uwagę, że ukrzyżowany Chrystus przypomina współczesnemu człowiekowi o ludzkiej godność. – Daj nam pracującym w szpitalach i przychodniach odwagę byśmy czuwając nad zdrowiem matek i dzieci bronili cywilizacji życia, godności ciała ludzkiego będącego przecież Twoją świątynią. Prosimy Cię daj opamiętanie tym, którzy łamiąc dane nam przez Ciebie naturalne prawo narażają na śmierć miliony istnień ludzkich w procedurach aborcji, antykoncepcji czy sztucznego rozrodu – modlili się pracownicy służby zdrowia.

Choć współczesny człowieka stara się nie mówić o śmierci, to jednak nie zmienia to faktu że jest ona częścią ludzkiego życia. – Za każdym razem, kiedy dotykamy śmierci życie nabiera dla nas szczególnej intensywności. Już nie ośmielamy się mówić banałów, ale zderzamy się z naszym przeznaczeniem – mówili członkowie Domów Serca, którzy pomagają w szpitalu.

Jak podkreślił abp Henryk Hoser, „prawdziwy sens ludzkiego cierpienia ukazał nam Chrystus, który przyjął krzyż dla nas i za nas wskazując nam że poprzez cierpienie przygotowujemy się na radość Zmartwychwstania. On przeszedł przez śmierć a więc coś, co jest jeszcze poniżej cierpienia ukazując nam, że tylko w Nim jest nadzieja, życie i w Nim jest powstawanie z najtrudniejszych sytuacji”.

Biskup warszawsko-praski zwrócił uwagę, że gdy ludzie nisa z Chrystusem swój krzyż, wówczas przyczyniają się także do zbawienia świata i uleżenia innym.