Warszawa: w katedrze polowej rozpoczęto prace konserwatorskie dwóch ołtarzy bocznych

W katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie jest sześć ołtarzy bocznych wpisanych do rejestru zabytków. Cztery z nich – arcydzieła sztuki stylu rokoko drugiej połowy XVIII wieku – wymagają gruntownego remontu i konserwacji. Niedawno zakończyły się prace konserwatorskie przy ołtarzu Ukrzyżowania, które możliwe były dzięki dofinansowaniu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Miasta St. Warszawy oraz osobom prywatnym i firmom.

Jak poinformował proboszcz parafii katedralnej, ks. płk Robert Mokrzycki rozpoczęto właśnie prace przy dwóch ołtarzach: Ostatniej Wieczerzy oraz św. Antoniego. – Niestety, problemy ze zdobyciem potrzebnych funduszy przekładają się na harmonogram prac, które musimy prowadzić etapami. Ten pierwszy jest możliwy dzięki dotacji Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz środkom własnym – powiedział KAI ks. Mokrzycki.

– Równolegle rozpoczynamy konserwację i renowację ołtarza św. Antoniego. Prace ruszyły dzięki wsparciu finansowemu przekazanemu przez spółkę Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S.A. Naszym pragnieniem jest, by odnowiony, odrestaurowany ołtarz Św. Antoniego cieszył wiernych i wszystkich gości odwiedzających Katedrę Polową WP pod koniec tego roku – podkreślił.

Proboszcz parafii przyznaje, że prowadzenie renowacji w kryzysie jest zadaniem bardzo trudnym. – Postęp prac konserwatorskich zależy od możliwości finansowych i pozyskania brakujących funduszy. Wszystkich, którym to przedsięwzięcie leży to na sercu i którzy chcieliby ocalić od zniszczenia zabytkowe ołtarze w naszej świątyni, zachęcamy do wsparcia naszego projektu i z góry dziękujemy – apeluje ks. Mokrzycki.

W miejscu dzisiejszej katedry w 1642 r. na polecenie króla Władysława IV stanął mały drewniany kościół ojców pijarów, jednak niedługo później spłonął on w czasie szwedzkiego natarcia na Warszawę. Kościół postanowiono odbudować i już w 1701 r. stanął nowy, tym razem duży murowany obiekt sakralny.

W 1834 r. władze rosyjskie przekazały kościół Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej, która w latach 1835-1837 dokonała adaptacji budynku do potrzeb sprawowania liturgii prawosławnej. Pijarska świątynia stała się katedrą prawosławną diecezji warszawskiej pod wezwaniem Najświętszej Trójcy.
W 1919 r. katedrę zwrócono Kościołowi rzymskokatolickiemu i podniesiono do godności Katedry Wojska Polskiego. Podczas Powstania Warszawskiego katedra została doszczętnie zniszczona.

Po II wojnie światowej władze komunistyczne zlikwidowały ordynariat polowy dlatego też katedra tylko z nazwy była „polowa”. Od 1992 r. kościół przy ul. Długiej na nowo stał się „matką” wszystkich polskich kościołów garnizonowych. Dziś w świątyni odbywają się największe uroczystości kościelne z udziałem wojska. W głównym ołtarzu znajduje się figura Matki Boskiej Królowej Polski, patronki kościoła. Po lewej stronie mieści się kaplica lotników z grobami bp Władysława Bandurskiego, bp Tadeusza Płoskiego i ks. płk. Jana Osińskiego, a po prawej – Kaplica Katyńska, upamiętniająca ofiary zbrodni w Katyniu, Charkowie i Miednoje. W zeszłym roku odsłonięta i poświęcona została tablica upamiętniająca ofiary katastrofy smoleńskiej.