Warszawa w trzecią rocznicę śmierci Jana Pawła II

W trzecią rocznicę śmierci Jana Pawła II, punktualnie o godz. 21.37, na pl. Piłsudskiego w Warszawie zapłonął znicz-symbol pamięci, a metropolita warszawski abp Kazimierz Nycz modlił się o beatyfikację Jana Pawła II. W ten sposób mieszkańcy miasta złożyli hołd papieżowi Polakowi.

Ogromny znicz, utworzony z tysięcy lampek, które warszawiacy przynieśli na Plac Piłsudskiego 2 kwietnia 2005 r. zapłonął o godz. 21. 37, dokładnie w trzecią rocznicę śmierci Papieża. Licznie zebrani na placu mieszkańcy miasta mogli też podziwiać silne snopy światła, które skierowane zostały ku górze tworząc nad zgromadzonymi jakby drogę do nieba. Zapaleniu znicza towarzyszył śpiew: „Nie lękajcie się, Bóg jest miłością, nie lękajcie się, ja jestem z wami”, a w wielu kościołach stolicy rozległo się bicie dzwonów.

Następnie abp Kazimierz Nycz modlił się o beatyfikację Jana Pawła II.

Obecny na Placu Piłsudskiego kapelan Prezydenta RP, ks. Roman Indrzejczyk odczytał specjalny list Lecha Kaczyńskiego. Prezydent przypominał skierowany do Polaków apel Benedykta XVI, by trwali oni mocni w wierze i w tym wszystkim, czego nauczał Ojciec Święty Jan Paweł II.

Na zakończenie głos zabrała prezydent Warszawy Hanna Gronkiewicz – Waltz, która przywołała pamiętne słowa papieża wypowiedziane na Placu Piłsudskiego w 1979 r. „Mam nadzieję, że w lecie przyszłego roku stanie na tym miejscu krzyż – upamiętniający tamto wydarzenie tak istotne dla Warszawy, Polski i świata” – mówiła.

Modlitwę w godzinie śmierci polskiego papieża poprzedziło widowisko muzyczno-teatralne „Święci nie przemijają”. Była to artystyczna wędrówka przez wieki polskiej myśli religijnej, filozoficznej i społecznej, polskich tradycji kościelnych i form obrzędowych oraz przypomnienie postaci bliskich Ojcu Świętemu polskich świętych. Przedstawiane były sylwetki: św. Wojciecha, Stanisława, św. Jacka i Czesława, św. Jadwigi, św. Stanisława Kostki, św. Albert Chmielowskiego, św. Maksymiliana Kolbe, św. Faustyny i 108 Męczenników czasu II Wojny Światowej. Za każdym razem odczytaniu życiorysu i ilustracji muzycznej towarzyszyła kukiełkowa lub aktorska inscenizacja faktów z ich życia.

Oprócz postaci świętych prezentowano też ich duchowe przesłanie – o wartości oddania życia za drugiego, o tym, że trzeba odpowiadać na wezwanie Jezusa „Byłem głodny, a daliście mi jeść”, czy o Bożym Miłosierdziu.

Poszczególne obrazy koncertu utrzymane były w różnych konwencjach odwołujących się do różnych tradycji widowiskowych. W scenografii wykorzystano motywy polskiej sztuki sakralnej: reprodukcje fragmentów architektonicznych najpiękniejszych polskich świątyń, cytaty z malarstwa, rzeźby, witraże i kopie starych druków i rycin oraz dokumentów współczesnych. Scenografię uzupełniono o materiały filmowe ukazujące m.in. malarskie i rzeźbiarskie wizerunki polskich Świętych, kościoły pod ich wezwaniem, miejsca ich pochówku, ich kultu i fragmenty uroczystości im poświęconych.

Wystąpili m.in. Dorota Segda, Kinga Preis, Maja Komorowska, Ewa Błaszczyk, Andrzej Grabowski, Jan Peszek, Marian Opania, Daniel Olbrychski, Grzegorz Turnau, Schola Cantorum Gedanensis, Chór Centrum Myśli Jana Pawła II, Orkiestra Kameralna z Katowic oraz studenci PWST. Widowisko w reżyserii Jerzego Bielunasa i pod kierownictwem muzycznym Marcina Pospieszalskiego zorganizowane zostało przez Centrum Mysli Jana Pawła II, warszawską kurię metropolitalną i miasto stołeczne Warszawa.

Na zakończenie spotkania wszyscy obecni odśpiewali „Barkę”.